Kliknij tutaj --> 🌉 jak postępować z owczarkiem niemieckim

1. Przynosząc go do nowego domu, powinieneś zwrócić szczególną uwagę na socjalizację swojego GSD w pierwszych dniach, aby mógł się przystosować w nowym domu. Nigdy nie dzwoń do nowych osób i nigdy nie zapraszaj gości w domu na spotkanie z Owczarkiem Niemieckim, chyba że przystosował się i dobrze zapoznał się z Twoim nowym domem. Översättning av "owczarek niemiecki" till svenska . schäfer, Schäferhund är de bästa översättningarna av "owczarek niemiecki" till svenska. Exempel på översatt mening: Patrzę na owczarka niemieckiego, a widzę przeklętego pudla! ↔ Om jag tittar på en schäfer ser jag vår förbaskade pudel! Wilczur to była potoczna nazwa dla skundlonego owczarka niemieckiego używana przez prostych ludzi ze wsi , ponieważ dawniej typowe "wilczury" wyglądały jak wilki. W sumie dawniej wilczur to był mieszaniec "wilka" z owczarkiem niemieckim z czego powstawał zawsze skundlony owczarek niemiecki podobny do wilka stąd nazwa "wilczur". Tłumaczenie w kontekście "Owczarek niemiecki" po grecku: Raz widziałem szczeniaczka, w połowie owczarek niemiecki, w połowie chihuahua. Potrzebna wydolność i kondycja fizyczna dla skijoringu z owczarkiem niemieckim. Skijoring jest wymagającym sportem zarówno dla psa, jak i narciarza. Dlatego ważne jest, aby zarówno pies, jak i człowiek mieli odpowiednią wydolność i kondycję fizyczną, aby móc cieszyć się tą aktywnością. Site De Rencontre Loir Et Cher. Współczesny dobór hodowlany kładący nacisk na wygląd psa z pominięciem jego cech użytkowych w dużym stopniu wpłynął negatywnie na obecny obraz rasy. Wśród owczarków niemieckich można spotkać wiele osobników lękliwych, łatwo pobudliwych. Wybierając szczeniaka tej rasy musimy wiedzieć, że okres socjalizacji owczarków niemieckich trwa najkrócej spośród przedstawicieli wszystkich ras, oznacza to, że znacznie wcześniej kończy się pełna ufność wobec otaczających zjawisk i pojawia się obawa przed nieznanym (już w 5-7 tygodniu). Dlatego duża odpowiedzialność spoczywa na hodowcach, psy wychowane w hodowli kennelowej miewają później duże problemy z przystosowaniem się do nowych warunków i na wiele bodźców mogą reagować strachem i zatem, by nabyć szczeniaka z dobrej, najlepiej domowej hodowli, od osoby, która posiada niezbędną wiedzę na temat warunków prawidłowego rozwoju szczeniąt. Fot. Centrum Szkolenia Psów Gdy szczeniak już trafi do naszego domu, zadbajmy by wszyscy napotykani ludzie, zwierzęta i nowe sytuacje kojarzyły się maluchowi jak najlepiej. Unikajmy możliwości wystraszenia szczeniaka. Nie próbujmy rozbudzać w psie agresji, owczarek niemiecki odstraszy samym swoim wyglądem, a przed dobrze przygotowanym napastnikiem i tak nie będzie w stanie nas obronić. Agresywny pies to poważny problem i zero korzyści. Od pierwszego dnia pieska w nowym domu przestrzegajmy ustalonych zasad, pamiętajmy, że nie możemy pozwalać mu na coś, co w przyszłości będzie zakazane, np. skakanie na ludzi, spanie w łóżku, żebranie przy stole. Fot. Centrum Szkolenia Psów W nauce wykorzystujmy dużo nagród w postaci smakołyków i zabawy (owczarki uwielbiają aportowanie patyków i piłeczek). Nie stosujmy kar fizycznych ani krzyku. Ćwiczmy w krótkich sesjach, pamiętając, że szczeniak szybko się dekoncentruje i męczy. Owczarki niemieckie świetnie sprawdzają się w różnego rodzaju dyscyplinach – między innymi w obedience, agility (intensywność ćwiczeń dostosowujemy do wieku psa i jego stanu fizycznego po konsultacji z weterynarzem), niemiecki jest wspaniałym psem, łatwo uczącym się nowych rzeczy, jest to jednak pies, dla którego kontakt z człowiekiem jest bardzo ważny, dlatego musimy poświęcić mu odpowiednio dużo czasu. By nasz pies był w przyszłości niekłopotliwym, zrównoważonym towarzyszem, w jego wychowaniu kładziemy nacisk na zaznajomienie go z różnymi sytuacjami, wyrobienie przyjaznego nastawienia do innych psów i obcych kiedy macie owczarka niemieckiego? Dlaczego zdecydowaliście się akurat na tę rasę?Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;) Pochodzenie W powszechnym odczuciu owczarek niemiecki jest psem obronnym. Wiele osób zdziwi zapewne fakt, że z natury jest on psem pasterskim. Na początku selekcja hodowlana tej rasy opierała się przede wszystkim na ich cechach użytkowych. Najważniejsza była przydatność do pracy, natomiast walory estetyczne schodziły na plan dalszy. Nic więc dziwnego, że ich wygląd był bardzo zróżnicowany i dopiero po wojnie francusko pruskiej hodowcy podjęli trud ich ujednolicenia. Inicjatorami tego przedsięwzięcia byli dwaj hodowcy: Schlenker i Eiselen, a bazę hodowlaną stanowiły owczarki z Turyngii i Wirtembergii. Przełomowy dla rasy był jednak 3 kwietnia 1899 roku. W tym dniu odbywała się w Karlsruhe Ogólnokrajowa Wystawa Hodowlana, na której jako gość pojawił się rotmistrz Max von Stephanitz ze swoim przyjacielem Arturem Mayerem. Obaj zostali zauroczeni zgłoszonym do konkursu pięknym owczarkiem użytkowym o imieniu Hektor. Od tego momentu sprawy potoczyły się bardzo szybko. Obaj panowie postanowili utworzyć zrzeszenie propagujace hodowlę owczarka niemieckiego, które zarejestrowali już 22 kwietnia tego samego roku. Kupili Hektora do swojej hodowli, nadali mu dumne imię HORAND von Grafrath i zarejestrowali go pod numerem 1 w księdze hodowlanej. To właśnie ten pies stał się dla nich ideałem, do którego w swojej pracy hodowlanej postanowili dążyć. Horand okazał się doskonałym, bardzo silnie przekazującym swoje cechy reproduktorem i stał się protoplastą większości współczesnych owczarków niemieckich. Po długich poszukiwaniach udało im się znaleźć odpowiednie suki posiadające te same poszukiwane przez nich cechy. Dzięki dobrze przemyślanym, bardzo konsekwentnie podejmowanym decyzjom hodowlanym, kojarzeniu psów często w bliskim pokrewieństwie oraz pozostawianiu w hodowli wyłącznie osobników reprezentujących ten sam typ, doczekali się doskonałej i wyrównanej stawki. To z ich hodowli wyszły w świat najwybitniejsze psy, których potomkiem był urodzony w 1903 roku reproduktor wszechczasów ROLAND von Starkenburg. Dziś nie ma na świecie owczarka, w którego żyłach nie płynęłaby jego krew. Potem nastała moda na wysokonożne owczarki, mimo to Stephanitz, sędziując na światowej wystawie we Frankfurcie nad Menem, nie uległ tej modzie i przyznał tytuł Zwycięzcy Świata KLODO von Boxberg, psu w preferowanym przez siebie typie. Dzięki temu pies stał się bardzo cenionym reproduktorem i ojcem wielu zwycięzców najbardziej prestiżowych wystaw. Owczarki niemieckie nieustannie cieszą się zasłużoną popularnością na całym świecie. W Polsce szczególnie popularne stały się po II wojnie światowej, choć wiele lat zabrało odbudowanie rasy i dorównanie do światowego poziomu. Wygląd Owczarek niemiecki jest tak bardzo podobny do wilka, że czasem bywa nawet nazywany wilczurem. Jest psem średniej wielkości o pięknej, harmonijnej sylwetce. Mimo mocnej budowy jest psem niezwykle eleganckim. Ma głęboką klatkę piersiową, mocne lędźwie i wydłużony, spadzisty grzbiet, przedłużony sięgającym do stawu skokowego, pięknie owłosionym ogonem. Głowa wydłużona, z miernie zaznaczonym przełomem czołowo nosowym i długą kufą o dobrze przylegających wargach. Oczy migdałowate, ciemne, o bystrym spojrzeniu. Uszy szpiczaste, wysoko osadzone, stojące, nadają psu wygląd pełnego ekspresji zaciekawienia. Występujący czasem piąty, tzw. wilczy pazur powinien być usunięty zaraz po urodzeniu. Wysokość w kłębie: psy 60 - 65 cm, suki 55 - 60 cm. Masa ciała: psy 30 – 40 kg, suki 22 – 32 kg. Charakter, usposobienie Owczarek niemiecki jest bardzo inteligentnym i wszechstronnie uzdolnionym psem. Bardzo łatwo i szybko się uczy a wszystkie ćwiczenia wykonuje z podziwu godną precyzją. Psy tej rasy czerpią przyjemność z wykonywania zadań, jakie przed nimi stawia przewodnik, nic więc dziwnego, że często wygrywają konkursy posłuszeństwa oraz sprawnościowe. Są również znakomitymi psami obrończymi. Pracują w wojsku, policji, jako przewodnicy niewidomych. O ich złej sławie owczarków, jako psów SS-mańskich trzeba raz na zawsze zapomnieć, bo to nie wina psów, że je wykorzystywano do złych celów, tylko człowieka. A psy są wspaniałe: wierne, oddane, bardzo przywiązane do właścicieli i ich dzieci, skłonne oddać za nich życie. Owczarek potrzebuje bliskości człowieka, pozostawiony sam sobie, a zwłaszcza zamknięty w kojcu, dziczeje. Szata Bez względu na rodzaj owłosienia owczarek niemiecki ma dwuwarstwową szatę, składającą się z obfitego podszerstka oraz nieco dłuższego, prostego włosa okrywowego. To właśnie długość włosa okrywowego była przez wiele lat przedmiotem sporów, które zakończyły się uznaniem przez FCI owczarków długowłosych i przyznaniem im prawa do rodowodu. Mamy obecnie dwa typy owłosienia: - Odmiana krótkowłosa (Stockhaar): charakteryzuje się bardzo gęstym włosem okrywowym, nadzwyczaj twardym i przylegającym. Tylko na głowie, uszach, przednich stronach kończyn oraz na łapach włos jest wyraźnie krótki. Nieco dłuższy i bardziej obfity włos wystepuje na szyi, tylnej stronie przednich kończyn powyżej nadgarstka a także na tylnej stronie ud, gdzie tworzy umiarkowanie obfite portki. - Odmiana długowłosa (Langstockhaar): włos okrywowy w tym przypadku jest dłuższy niż u owczarka krótkowłosego, miękki i nieprzylegający. Na głowie oraz wewnętrznej stronie uszu, przedniej stronie kończyn oraz na łapach jest krótki i przylegający. Nieco dłuższy włos porasta zewnętrzną stronę uszu, na tylnej stronie przednich kończyn powyżej nadgarstka tworzy się pióro a na tylnej stronie ud obfite portki. Wielką ozdobą jest bogate owłosienie szyi i przedpiersia tworzące kryzę oraz wspaniały, bardzo bogato owłosiony ogon. Umaszczenie: czarne z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym, jednolicie czarne lub szare, śniade, czaprakowe - z ciemną maską. Niewielka, nierzucająca się w oczy biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg są dopuszczalne, ale niepożądane. Nos powinien być zawsze czarny, bez względu na umaszczenie. Brak maski, bardzo jasne oczy, jasne lub białe znaczenia na piersi i wewnętrznej stronie nóg, jasne pazury lub rudy koniec ogona są oceniane jako niedostatki pigmentacji. Podszerstek w odcieniu jasnoszarym. Maść biała jest niedopuszczalna. Sierść owczarka niemieckiego wymaga regularnego szczotkowania, zwłaszcza w czasie linienia, w czasie którego pies gubi ogromne ilości sierści. Więcej na temat pielęgnacji owczarka niemieckiego i przygotowania go do wystaw- kliknij tutaj Zdrowie Największym i najczęściej spotykanym problemem zdrowotnym owczarków niemieckich jest dysplazja stawów biodrowych i łokciowych. Wprowadzenie obowiązkowych badań w kierunku dysplazji u psów oraz suk kwalifikowanych do hodowli w znacznej mierze ograniczyło częstotliwość występowania tego schorzenia. Mimo, że owczarki niemieckie są psami średniej wielkości, zdarzają się przypadki skrętu żołądka. Rzadziej dotyka je epilepsja oraz alergie skórne. Do kogo pasuje ten pies ? Owczarek niemiecki jest wspaniałym psem rodzinnym, który z radością będzie wszędzie towarzyszył swoim bliskim. Szybko adaptuje się w każdych warunkach, może mieszkać w bloku, choć oczywiście bardziej szczęśliwy będzie w domu z ogrodem. Idealny pies dla osoby lubiącej szkolenie i psie sporty, mało która rasa jest w stanie dać swojemu przewodnikowi równie dużo satysfakcji. Pies o wielkim zacięciu sportowym, doskonały towarzysz joggingu i rowerowych wycieczek. Owczarki niemieckie są bardzo przyjazne i opiekuńcze w stosunku do dzieci. Wobec obcych nieufne, ale nie agresywne, natomiast z innymi psami bywa różnie, ale wszystkiego można je nauczyć. Jeśli owczarek czegoś nie umie, to nie dlatego, że jest niezdolny, tylko dlatego, że jeszcze go tego nie nauczono. Dobrze wychowany owczarek powinien być czujny i odważny, ale nie agresywny, pełen rezerwy, ale nie płochliwy. Nie musi być wylewny wobec obcych, ale powinien ich bez problemu tolerować. Owczarek potrzebuje dużo ruchu i ćwiczeń, jeśli mu się to zapewni, w domu będzie się zachowywał statecznie i spokojnie. Trzeba jednak pamiętać o tym, że jest to pies, który musi mieć zajęcie, znudzonemu mogą przyjść do głowy głupie pomysły i właściciel nie powinien mieć do niego o to pretensji. Owczarek jest mało kłopotliwy w pielęgnacji, ale esteci muszą wiedzieć, że pies trzymany w mieszkaniu linieje niemal cały rok. Zrezygnować również muszą ze stojących na podłodze wazonów z kwiatami, bo uradowany powrotem właścicieli pies tak macha ogonem, że poprzewraca wszystko, co znajdzie sie w jego zasięgu. Zalety i wady + doskonały pies rodzinny + bardzo przywiązany do właścicieli + przyjacielski wobec dzieci + odważny pies obrończy + inteligentny, łatwy do szkolenia + nadaje się do psich sportów + łatwy w pielęgnacji - bywa agresywny wobec innych psów - samce wykazują tendencję do dominacji - bardzo obficie linieje Ciekawostki Filmowe talenty Owczarek niemiecki jest bohaterem kilku znanych seriali. Wystąpił jako niezapomniany Szarik w „Czterej pancerni i pies”, tytułowy bohater w "Przygodach psa Cywila" a ostatnio także w serialu kryminalnym "Komisarz Alex". Pies przyprowadził straż na miejsce pożaru Buddy, pięcioletni owczarek niemiecki został uhonorowany w Anchorage na Alasce (północny-zachód USA) przez policję stanową, za doprowadzenie pomocy do płonącego warsztatu jego właściciela - poinformował portal Yahoo News, cytując agencję AP. Buddy otrzymał od policji w dowód uznania stalową kość z wygrawerowanymi słowami uznania "za pomoc i pracowitość". Owczarek sprowadził pomoc, gdy w warsztacie jego właściciela, Bena Heinrichsa wybuchł pożar, od którego zajęło się ubranie Heinrichsa. Właściciel, który z powodu poparzeń pokazał się na ceremonii na cześć psa w opatrunkach, powiedział, że gdyby nie pomoc sprowadzona przez Buddy’ego, ogień strawiłby również jego dom. Heinrichs wspominał w piątek: "powiedziałem psu, że potrzebujemy pomocy i on po prostu ruszył w drogę". Dalsza historia Buddy’ego została zarejestrowana przez policyjną kamerę. Owczarek trafił na policjanta, którego GPS uległ awarii i dlatego nie zareagował na wezwania o pomoc. Zobaczył jednak owczarka, który wyraźnie zaczął eskortować jego samochód w kierunku pożaru. "Czułem się, jakbym był prowadzony" - powiedział oficer policji stanowej Terrence Shanigan. Policyjne nagranie wideo pokazuje Buddy’ego, który biegnie, lecz co pewien czas odwraca się i sprawdza czy jedzie za nim samochód. Gdy pomoc dotarła na miejsce, warsztat był już spalony, ale dom udało się uratować. Rodzina Heinrichów powiedziała, że Buddy nie przeszedł szkolenia, ale zawsze był bardzo inteligentny i odważny i dwukrotnie, gdy jego pan łowił ryby, odgonił od niego niedźwiedzie. PAP, PKo/13:43 Wzorzec rasy FCI Wzorzec FCI nr 166 OWCZAREK NIEMIECKI (Deutscher Schäferhund - German Shepherd Dog) Kraj pochodzenia: Niemcy Data publikacji obowiązującego wzorca: Użytkowanie: Wszechstronny pies użytkowy, pasterski i służbowy. Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające. Sekcja 1 - Psy pasterskie. Próby pracy wymagane. KRÓTKI RYS HISTORYCZNY: Zgodnie z oficjalną dokumentacją Verein für Deutsche Schäferhunde (SV) (Stowarzyszenie Owczarka Niemieckiego, w skrócie „SV”), z siedzibą w Augsburgu, w Niemczech, członek Verband für das Deutsche Hundewesen (VDH), jest depozytariuszem wzorca owczarka niemieckiego. Wzorzec ten, powstały na podstawie propozycji, których autorami byli i Max von Stephanitz, przyjęty został na pierwszym Zgromadzeniu Ogólnym SV we Frankfurcie nad Menem 20 września 1899 roku. Kolejne zmiany wprowadzone zostały na 6 Zgromadzeniu 28 lipca 1901 roku, 23 Zgromadzeniu 17 września 1909 roku w Kolonii, posiedzeniu Komitetu Wykonawczego (Zarządu) i Komitetu Doradczego w Wiesbaden 5 września 1930 roku, oraz na posiedzeniu Komisji Hodowlanej i Komitetu Wykonawczego 25 marca 1961. Wszystkie te zmiany zaakceptowane zostały na zjeździe Światowej Unii Klubów Owczarka Niemieckiego (WUSV) 30 sierpnia 1976 roku. Dodatkowe zmiany wprowadzone zostały na mocy delegacji ustawowej poprzez Komitet Wykonawczy i Komitet Doradczy w dniach 23 i 24 marca 1991 roku i na mocy Konwencji Federalnej w dniach 25 maja 1997 oraz 31 maja i 1 czerwca 2008. Planowa hodowla owczarka niemieckiego rozpoczęła się w roku 1899, po utworzeniu SV, przy wykorzystaniu rozmaitych istniejących wówczas psów owczarskich ze Środkowych i Południowych Niemiec; jej celem było uzyskanie doskonałego psa użytkowego. Dlatego już pierwszy wzorzec opisywał nie tylko wygląd, ale i cechy użytkowe psa. WRAŻENIE OGÓLNE: Owczarek niemiecki jest psem średniej wielkości, o nieco wydłużonej, lecz zwartej sylwetce, dobrze umięśnionym i suchym. WAŻNE PROPORCJE: Wysokość w kłębie: pies - 60 do 65 cm, suka - 55 do 60 cm. Długość tułowia jest o 10 – 17% większa od wysokości w kłębie. CHARAKTER: Owczarek niemiecki musi być zrównoważony, pewny siebie, oddany właścicielowi, łagodny(o ile nie zostanie sprowokowany), czujny i łatwy do wyszkolenia. Cechy te, połączone z odwagą, ciętością i twardością charakteru czynią z niego dobrego psa do towarzystwa, obrońcę, stróża, psa policyjnego i pasterskiego. GŁOWA: Klinowata, proporcjonalna do tułowia. Jej długość wynosi około 40% wysokości w kłębie. Jest sucha i umiarkowanie szeroka między uszami; nie może być ani ciężka, ani zbyt długa. Czoło, oglądane z przodu i z boku, jest tylko trochę zaokrąglone, bruzda czołowa jest nieznaczna lub zupełnie niewidoczna. Mózgoczaszka i trzewioczaszka tej samej długości. Szerokość mózgoczaszki mniej więcej równa jej długości, oglądana z góry mózgoczaszka zwężą się równomiernie w kierunku kufy. Stop łagodny, a nie ostro zaznaczony . Kufa klinowata, szczęki mocne, grzbiet nosa prosty; niepożądany wygarbiony ani wklęsły. Wargi suche, przylegające, ciemne. NOS:Zawsze czarny. UZĘBIENIE: Mocne, zdrowe i kompletne – 42 zęby zgodnie z wzorem zębowym. Zgryz nożycowy, to znaczy siekacze górnej szczęki znajdują się ciasno przed siekaczami żuchwy. Zgryz cęgowy, przodozgryz i tyłozgryz są wadliwe. Wadą jest także ustawienie siekaczy w linii prostej i duże odstępy między zębami. Kości szczęk dobrze rozwinięte, zęby głęboko osadzone w szczękach. OCZY: Średniej wielkości, kształtu migdała, trochę skośnie ustawione, nie wyłupiaste, możliwie jak najciemniejsze. Oczy jasne, o przeszywającym spojrzeniu niepożądane, gdyż zmieniają wyraz psa. USZY: Średniej wielkości, stojące, spiczasto zakończone, skierowane małżowinami do przodu i równolegle wobec siebie, mogą być tak ruchu, jak w spoczynku położone płasko do tyłu. Uszy załamane na końcach lub obwisłe są wadliwe. SZYJA: Mocna, dobrze umięśniona, bez podgardla. Ustawiona pod kątem około 45 stopni w stosunku do linii grzbietu. TUŁÓW: Linia górna płynnie przebiega od nasady szyi przez długi i wysoki kłąb i prosty grzbiet do lekko opadającego zadu. Grzbiet średniej długości, mocny, prosty i dobrze umięśniony. Lędźwie krótkie, szerokie, mocne, dobrze umięśnione. Zad długi i lekko opadający, pod kątem około 23 stopni do poziomu, płynnie przechodzi w nasadę ogona. Klatka piersiowa umiarkowanie szeroka, mostek długi i wyraźny. Głębokość klatki piersiowej wynosi 45 do 48% wysokości w kłębie. Żebra umiarkowanie wysklepione. Wadliwe są zarówno klatka beczkowata, jak i płaska. OGON: Sięga co najmniej do stawu skokowego, ale nie dalej niż do połowy długości śródstopia. Noszony szablasto, w ruchu i przy pobudzeniu może być wzniesiony wyżej, ale nie powyżej linii grzbietu. Sierść na spodniej stronie ogona nieco dłuższa. Jakiekolwiek zabiegi chirurgiczne, mające na celu korekcje ogona, są zabronione. KOŃCZYNY:Kończyny przednie: Oglądane z każdej strony proste, widziane z przodu – idealnie równolegle. Łopatka i ramię: Jednakowej długości, mocno związane z tułowiem potężnymi mięśniami. Kąt w stawie barowym wynosi ok. 90 stopni (idealnie), w praktyce do 110 stopni. Łokcie: Nie mogą być wykręcone na zewnątrz, ani do wewnątrz, tak w postawie, jak i w ruchu, ani podstawione pod tułowiem Podramię: Proste, suche, dobrze umięśnione, równoległe jedno wobec drugiego. Śródręcze: Jego długość wynosi około 1/3 długości podramienia; jest nachylone względem niego pod kątem 20 do 22 stopni. Śródręcze zbyt skośnie ustawione (ponad 22 stopnie) lub zbyt pionowe (mniej niż 20 stopni) jest wadliwe, ponieważ zmniejsza wytrzymałość. Łapy: Zaokrąglone, zwarte i dobrze wysklepione, opuszki mocne, niepopękane, pazury mocne i ciemne. Kończyny tylne: Trochę odstawione do tyłu, oglądane z tyłu – równolegle względem siebie. Udo i podudzie: Mniej więcej tej samej długości, tworzą kąt około 120 stopni; kończyny mocne i dobrze umięśnione. Staw skokowy: Mocny i wyraźny. Śródstopie: Pionowe. Łapy: Zwarte, lekko wypukłe, opuszki twarde i ciemne, pazury mocne, ciemne i wysklepione. RUCH: Owczarek niemiecki porusza się kłusem, a odpowiednia długość kończyn i harmonijne kątowanie pozwala na dobry wykrok kończyn przednich i daleki zasięg kończyn tylnych, przy zachowaniu pewnej linii grzbietu. Niewskazane jest zbyt głębokie kątowanie kończyn tylnych, bo zmniejsza ono wytrzymałość i stabilność ruchu. Prawidłowo zbudowany i kątowany owczarek porusza się przestrzennym, wydajnym i niskim kłusem, który wydaje się niezmordowany. W ruchu głowa jest wysunięta ku przodowi, ogon lekko wzniesiony, a linia górna powinna bez większych zaburzeń przebiegać płynnie od końców uszu aż do końca ogona. SKÓRA: Niezbyt ściśle przylegająca, ale bez fałd. SZATA:Sierść: Owczarki niemieckie hodowane są w dwóch odmianach – krótkowłosej i długowłosej, w każdym przypadku z podszerstkiem. Odmiana krótkowłosa (Stockhaar): włos okrywowy bardzo gęsty, nadzwyczaj twardy i przylegający. Na głowie, uszach, przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Nieco dłuższy i bardziej obfity na szyi, tylnych stronach kończyn przednich powyżej nadgarstka; na tylnych stronach ud tworzy umiarkowanie obfite portki. Odmiana długowłosa (Langstockhaar): Włos okrywowy dłuższy, miękki, nieprzylegający, dłuższy włos na uszach i kończynach, obfite portki, obficie owłosiony ogon, z wiszącym włosem. Na głowie, wewnątrz uszu, na przednich stronach kończyn i łapach włos krótki. Dłuższy i bardziej obfity na szyi, niemalże tworzy kryzę. Pióra na tylnych stronach kończyn przednich do nadgarstka, wyraźne portki na tylnych stronach ud. Maść: Czarna z podpalaniem w odcieniu czerwonawym, płowym, żółtym lub jasnoszarym. Jednolicie czarna lub szara, śniada, czaprakowa - z maską. Mała, nierzucająca się w oczy, biała plamka na piersi i jaśniejsza maść na wewnętrznej stronie nóg dopuszczalne, ale niepożądane. Nos zawsze czarny, bez względu na umaszczenie. Brak maski, bardzo jasne oczy, jasne lub białe znaczenia na piersi i wewnętrznej stronie nóg, jasne pazury lub rudy koniec ogona należy oceniać jako niedostatki pigmentacji. Podszerstek w odcieniu jasnoszarym. Niedopuszczalna maść biała. WYMIARY: PSY: Wysokość w kłębie 60 do 65 cm, waga 30 do 40 kg. SUKI: Wysokość w kłębie 55 do 60 cm, waga 22 do 32 kg. WADY: Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia. WADY DUŻE:• Wszelkie odchylenia od wzorca, mające znaczny wpływ na użytkowość psa. • Uszy nisko osadzone, miękkie, nie dość sztywne, załamane. • Znaczne braki pigmentacji. • Wyraźne zaburzenia harmonii WADY UZĘBIENIA: • Braki zębowe, które nie są wadami dyskwalifikującymi. • Wszelkie odchylenia od nożycowego zgryzu, które nie są wadami dyskwalifikującymi. WADY DYSKWALIFIKUJĄCE: • Lękliwość, gryzienie ze strachu. • Stwierdzenie dysplazji w stopniu ciężkim. • Wnętrostwo jedno- lub obustronne, niedostatecznie rozwinięte lub niejednakowe jądra. • Ślady korekcji uszu lub ogona. • Wyraźne wady budowy. • Braki zębowe: brak jednego przedtrzonowca P3 i jeszcze jednego zęba, brak kła, przedtrzonowca P4, trzonowca M1 lub M2, brak 3 lub więcej jakichkolwiek zębów. • Zgryz: tyłozgryz większy niż 2 mm, przodozgryz, wszystkie siekacze w zgryzie cęgowym. • Wysokość o więcej niż 1 cm powyżej lub poniżej wzorcowej. • Albinizm • Maść biała (także z czarnymi pazurami i nosem.) • Długi, prosty włos okrywowy pozbawiony podszerstka. • Włos długi (wyraźnie długi włos okrywowy, pozbawiony podszerstka, rozdzielający się na grzbiecie i formujący obfite kępki wewnątrz uszu, obfite pióra na tylnych stronach kończyn oraz na ogonie). UWAGA: Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowi cie umieszczone w worku mosznowym. Źródło: Home Królik Papuga Kanarek Gryzonie Owczarek Działka Co nowego Galeria I Galeria II Galeria III Mapa strony Forum Trunia Serwis Trunia Zrób stronę Przyjaciele Literatura Webcam Zapytania Redakcja Lekarze Ustawy Banery Humor Ebook Quiz Linki E-mail Owczarek Literatura - psy Galeria Misia Choroby Homeopatia Zły właściciel Rasy psow Opis rasy Pies obronny Pies użytkowy Pies stróżujący Zabawa z psem Nowy lokator Pies i dziecko Lęk i zawiłości Szczeniak Żywienie Wychowanie Behawiory Pielęgnacja Cieczka Krycie Ciąża Ciekawe strony Testy Filmik nr. 1 Filmik nr. 2 Test który dobrze aby przed zakupem psa zdał każdy chętny na psiego opiekuna Pewnego razu na moim forum o zwierzętach rozpoczęła się dyskusja na temat braku odpowiedzialności opiekunów za swe psy, wszystko to nastąpiło po artykułach na temat pogryzienia osób postronnych przez psa. Piszę te słowa w dniu 11 stycznia 2010 roku na ONECIE jest informacja - mieszaniec Rottweilera z Owczarkiem Niemieckim pogryzł śmiertelnie swą opiekunkę codziennie go karmiącą. Wydostał się z kojca i zaatakował. Uczestniczka forum mieszkająca w jednym z krajów Unii Europejskiej napisała iż sama stara się o uzyskanie zezwolenia na posiadanie psa, zdziwiłem się, zadałem pytanie - czy to jakaś groźna rasa?. Jeszcze większe me zdumienie było po uzyskaniu odpowiedzi: tutaj każdy zanim kupi psa średniej wielkości musi zdać specjalne testy aby otrzymać zezwolenie na posiadanie psa. Bardzo mi się to spodobało, większość osób która posiada psy ma niewielkie pojęcie o ich prawidłowym utrzymaniu. Poprosiłem o przetłumaczenie tych testów, może przez przypadek trafi na moją stronę osoba która ma wpływ na ustalanie prawa w naszym kraju bo ustawa o groźnych rasach to według mnie nie najlepsze rozwiązanie przecież nie jeden mieszaniec potrafi narobić wiele szkody. I pomyśleć, że wszystko zaczęło się od wilka, bo to właśnie on, wg najnowszych badań genetycznych, jest przodkiem psa domowego (Canis familiaris). Prawdopodobnie około 140000 lat temu podjęto pierwsze próby udomowienia psowatych. Natomiast pierwsze kopalne szczątki zidentyfikowane jako należące do gatunku pies domowy liczą sobie 14000 lat. Dziś, w wyniku ingerencji człowieka, psia populacja stała się niezwykle zróżnicowana. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) zarejestrowała już prawie 360 ras psów, a przecież poza psami rasowymi są jeszcze mieszańce i kundelki. Człowiek wiedziony modą i chęcią eksperymentowania wciąż tworzy nowe rasy i... psuje te istniejące. Dąży do uzyskania zwierząt innych niż wszystkie do tej pory, wyróżniających się szczególnymi cechami – mają być większe, mniejsze lub oryginalnie umaszczone. Może nie tworzenie ustaw a wprowadzenie obowiązku szkolenia ludzie którzy chcą posiadać psa. CZĘŚĆ PIERWSZA >>> CZĘŚĆ DRUGA TESTÓW >>> CZĘŚĆ TRZECIA TESTÓW TEST KTÓRY WINIEN ZDAĆ OPIEKUN PRZED ZAKUPEM PSA. Historia rozwoju (14 pytań) gwiazdkami zaznaczone poprawne odpowiedzi. zwierzę jest przodkiem psa ? a) wilk * b) szakal c) kojot d) dingo 2. Wszystkie psy są takie same czy istnieją typowe dla danej rasy charaktery/ cechy ? a) Poszczególne rasy różnią się od siebie tylko wyglądem. b) Typowe dla danej rasy właściwości nie istnieją, jednak w zależności od wielkości psa można ocenić czy jest on przyjazny dzieciom, niebezpieczny czy łatwy do ułożenia. c) Wszystkie psy są takie same. d) W zależności od rasy psy cechuję się różnymi skłonnościami/predyspozycjami. * 3. Jakie podstawowe predyspozycje każdy pies nosi w sobie ? a) Psy są bardzo socjalne żyjące w grupach zwierzęta i do takiego życia są przystosowane. * b) Psy zostały wyhodowane dla ludzi, do takiego życia są przystosowane, bez człowieka nie poradziłyby sobie ponieważ nie umieją zdobywać pożywienia. c) Psy to drapieżniki i myśliwi * d) Psy to padlinożercy i dlatego ciągle szukają padłej zwierzyny. 4)Co trzeba wziąść pod uwagę zanim przygarnie się psa ? a) Jestem wstanie przez 12-15 lat opiekować się psem. * b) Czy posiadanie psa jest dozwolone (np. w wynajmowanym mieszkaniu, bloku) * c) Pasuje dana rasa i jej właściwości do mnie i do mojego stylu życia. * d) Świetne pochodzenie, rodowodowi rodzice. 5. Co trzeba rozważyć zanim przygarniemy/ kupimy psa ? a) Przy wychowaniu psa mogą wystąpić różne problemy, czy będę miał cierpliwość, czas i sile zająć się tym ? * b) Mam dostatecznie dużo pieniędzy na utrzymanie psa (żywienie, opieka medyczna). * c) Będę miał w przeciągu 12-15 lat w dalszym ciągu ochotę i czas na zajmowanie się psem. * d) Wybrany pies i specyficzne cechy danej rasy powinny pasować do przyszłego właściciela. Wygląd nie może być decydującym powodem nabycia psa.* 6. Z jakich powodów lepiej zrezygnować z posiadania psa ? a) Z powodu długich godzin pracy, jeśli pies będzie musiał zostać sam dłuzej niż 6 godzin. * b) Jeśli sytuacja w pracy, w życiu jest niepewna i może się zmienić po jakimś czasie i nie wiadomo czy będzie możliwe zatrzymanie psa. * c) Jeśli nie mamy ogrodu. d) Jeśli jest się alergikiem i ma się silną alergię na sierść psa. * 7. Jakie potrzeby psa powinny być codziennie zaspokojone zgodnie z jego naturą ? a) Pies musi kilka razy dziennie i odpowiednio długo posiadać możliwość na socjalne kontakty z ludźmi i psami. * b) Pies powinien być trzymany w kojcu z dobrze ocieploną podłogą. c) Pies powinien otrzymywać codziennie przynajmniej dwa posiłki. d) Pies musi być odpowiednio, kilka godzin dziennie zajmowany, zarówno umysłowo jak i fizycznie. * 8. Które punkty powinny być spełnione by pies był chowany zgodnie z jego naturalnymi potrzebami ? a) Zapewnienie opieki medycznej podczas choroby. * b) Psy potrzebują przynajmniej trzech spacerów dziennie, najmniej dwie godziny.* c) Każdy pies powinien mieć swobodny dostęp do wody. * d) Pies potrzebuje codziennie kontaktów z ludźmi i innymi psami. * forma trzymania psa jest mało odpowiednia i z punktu "Praw zwierząt" wątpliwa ? a) Zostawianie pojedynczego zwierzaka samego osiem godzin w mieszkaniu lub kojcu. * b) Karmienie psa "nie codziennie" c) Trzymanie dużego psa w małym, piętrowym mieszkaniu. d) Wyprowadzanie psa, trzy razy dziennie na krótkiej smyczy , na 20 minut. * 10) Czy korzystnie jest posiadanie więcej niż jednego psa? a) Tak, drugi pies uczy się dwa razy szybciej ponieważ podpatruje zachowanie pierwszego psa. b) Tak, psy nie będą otyle bo cały dzień będą spędzać na zabawie. c) Tak, pies ma zapewniony kontakt socjalny z partnerem, szczególnie jest to ważne jeśli spędza się długie godziny w pracy i wiele godzin jest się poza domem. * d) Tak, psy żyją zgodnie ze swoją naturą, szczególnie jeśli są w grupie, oczywiście jeśli się dobrze rozumieją. * 11. Jakie niekorzyści wynikają z posiadania więcej niż jednego psa ? a) Trzeba włożyć dwa razy tyle wysiłku w wychowanie psów. * b) Trzeba wyłożyć dwa razy tyle pieniędzy na lekarza, jedzenie, ubezpieczenie, podatek, wyposażenie itd. * c) Trzeba podwójnie wychodzić na spacery. d) Psy mogą wyrządzić dwa razy tyle szkody lub wykazywać niepożądane zachowania. * 12) Czy psy pochodzące od wilka odziedziczyły po nim umiejętność zostawania przez dłuższy czas samemu ? a) Nie, wilki przebywają tylko w grupie i nigdy nie zostawiają swoich towarzyszy samych. b) Umiejętności , które posiada wilk są już dawno zapomniane przez nasze psy, stało się tak w wyniku udomowienia. c) Zostawanie, nie jest żadnym odziedziczonym zachowaniem. * d) Tak, wilki też zostawiają jednego zwierzaka gdy idą na polowanie. 13) Czy wyczucie podczas gryzienia i zabawy jest dziedziczne ? a) Nie, tego wyczucia musi się szczeniak dopiero nauczyć w zabawie z ludźmi i innymi psami. * b) Tak, ale niektóre rasy są tego pozbawione. c) Tak, w przeciwnym razie szczeniak kaleczył by swoje rodzeństwo. d) Tak, inaczej gryzłby swojego opiekuna. 14) Jakie jest typowe zachowanie myśliwskie psa ? a) Potrząsanie zdobyczą. * b) Warczenie. c) Czajenie się i stójka. * d) Szczucie. * Szczeniak (17 pytań) gwiazdkami zaznaczone poprawne odpowiedzi. jakiego wieku nazywamy psiaka szczeniakiem ? a) Dopóki karmiony jest przez sukę. b) Do czasu aż stanie się dojrzały płciowo. c) Od urodzenia aż do ukończenia fazy socjalnej czyli do 3-4 miesiąca. * d) Do roku. wpływ na charakter szczeniaka ma chów w kojcu ? a) Odporność na infekcje jest większa. b) Pies szybciej nauczy się zostawania. c) Braki w socjalnym zachowaniu z człowiekiem i przedstawicielami swojego gatunku * d) Problemy w nauce czystości * 3. Jak poznać dobre przedszkole dla szczeniaków ? a) Szczeniakom pokazuje się wiele sytuacji i bodźców aby stały się pewne w swoim środowisku. * b) Mogą brać w niej udział tylko zdrowe psiaki do 20 tygodnia życia. * c) Trener karci natychmiast szczenię jeśli wykazuje ono agresje, ponieważ psy muszą nauczyć się żyć w dobrych socjalnych stosunkach. d) W szkółce mogą uczestniczyć psy wszystkich ras * to źle jeśli w okresie szczenięcym psiaka zapoznaje się z wieloma bodźcami ? a) Nie, doświadczenia w latach szczenięcych mają decydujący wpływ na charakter psa, psy które w pozytywny sposób były konfrontowane z wieloma sytuacjami i bodźcami są w późniejszych latach pewniejsze siebie. * b) Nie, jeśli bodźce są pozytywne i dopasowane do szczeniaka. Nad pobudzenie jest możliwe jeśli szczeniak doświadczy zbyt dużo negatywnych bodźców. Jakość i ilość bodźców muszą się zgadzać. * c) Nie, odpowiednia ilość bodźców w okresie szczenięcym ma decydujące znaczenie w rozwoju mózgu.* d) Tak, szczeniaki, które poznały za dużo złych bodźców są bardziej nerwowe i trudne do ułożenia. 5. Czy w rozwoju szczeniaka ważne jest poznanie licznych bodźców w pierwszych tygodniach życia ? a) Nie, rozwój mózgu nie jest uzależniony od poznawania różnych bodźców, następuje automatycznie. b) Tak, ponieważ poznawanie nowych bodźców sprawia, że szczeniak jest pewniejszy i ufniejszy gdy zetknie się z nową, nieznaną mu jeszcze sytuacją.* c) Nie, szczeniak nie jest w stanie uporać się z bodźcami. d) Tak, im więcej szczeniak pozna tym więcej połączeń nerwowych tworzy się w jego mózgu.* 6. Jakie doświadczenia są ważne dla szczeniaka aby mógł w harmonii żyć z ludźmi ? a) Mieszkanie w kojcu, aby szczeniak nauczył się zostawania sam. b) Powinien w pozytywny sposób poznać różnych ludzi (od niemowlaka aż do staruszka) * c) Szczeniaki powinny być trzymane większość czasu w mieszkaniu aby je nie stresować nadmierną ilością bodźców. d) Jeżdżenie środkami komunikacji miejskiej i zapoznanie z hałasem ruchu miejskiego. * 7. Czy wychowywanie szczeniaka w ogródku jest idealne ? a) Nie, ponieważ szczeniak nie będzie zdobywał doświadczenia z ludźmi i z otaczającym go środowiskiem (poza ogródkiem). * b) W ogródku jest wiele bakterii chorobotwórczych, szczeniaki do 12 tygodni życia nie powinny w ogóle trzymane na zewnątrz. c) Tak, ogródek to naturalne środowisko i hartuje psiaka. d) Nie ma znaczenia gdzie wychowuje się pies, najważniejsze żeby miał on dostateczną ilość pozytywnego kontaktu z ludźmi, bodźcami z zewnątrz i innymi psami. punkty są ważne w wychowywaniu szczeniaka ? a) Szczeniaka się nie wychowuje, najwcześniej od 6 miesiąca można zacząć wychowywanie. b) Najlepiej żeby szczeniak wychowywał się z dorosłym psem, wszystkiego nauczy się od starszego. c) Szczeniaka nigdy nie można cieleśnie karcić ponieważ straci on zaufanie do ludzi. * d) Szczeniak jest w stanie tylko na krótki czas się koncentrować. * co trzeba uważać ćwicząc ze szczeniakiem ? a) Trzeba postępować z nim czule, ale konsekwentnie. * b) Już ze szczeniakiem trzeba pracować z pomocą przymusu i surowo, żeby się nie przyzwyczaił do kapryszenia. c) Ćwiczenia powinny się odbywać w formie zabawy, szczeniak uczy się wtedy w miłej, bezstresowej atmosferze.* d) Trzeba mu przedstawiać wiele pozytywnych bodźców, aby przyzwyczajał się do codziennych sytuacji.* 10. Na co zwracać uwagę przy kupuje się szczeniaka ? a) Dobrze sprawdzić i przepytać hodowcę, aby otrzymać szczeniaka z dobrym charakterem i podłożem genetycznym. * b) Być pewnym, że wybrany pies pasuje do naszego stylu życia i sytuacji życiowej. * c) Trzeba posiadać ogródek, inaczej trudno będzie nauczyć szczeniaka czystości. d) Szczególnie na początku należy zarezerwować sobie dużo czasu, wziąść urlop, aby zająć się jak najlepiej psiakiem. * przemawia przeciwko kupieniu psa z tego źródła ? a) Suka szczeka na każdego kto przechodzi, a szczenięta szczekają lub chowają się. * b) Psy są brudne bo bawiły się w kopcu liści. c) Psy nie posiadają żadnych dokumentów. d) Szczeniaki biegną do każdego. kiedy należy rozpocząć naukę szczeniaka ? a) Wiek jest obojętny. Można natychmiast zacząć naukę prostych rzeczy najważniejsze żeby psiak się nie bał i nie był za bardzo pobudzony.* b) Naukę posłuszeństwa nie powinno się zaczynać wcześniej niż z półrocznym psem, szczeniaki są jeszcze niedojrzale. c) Wiek jest obojętny, ważne jest żeby szczeniak miał czas (około trzech tygodni) przyzwyczaić się do nowej rodziny. d) Jedyne czego można nauczyć szczeniaka to czystości, na wszystko inne jest jeszcze za mały. długo trwa okres socjalizacji szczeniąt ? a) Do końca 8 tygodnia życia. b) Do roku. c) Do okresu dojrzewania. d) Do 12 góra 16 tygodnia życia. * 14. Dlaczego pierwsze trzy miesiące życia psa są tak decydujące ? a) Pierwsze trzy miesiące wcale nie są takie ważne, w późniejszym okresie pies też może zdobyć odpowiednie doświadczenie. b) Psy zbierają w tym okresie doświadczenia, które w późniejszym życiu będą im służyć jako skala porównawcza. * c) Psy przywiązują się bardzo w tym okresie do swojego właściciela. d) W tym okresie mózg rozwija się szczególnie szybko. Przez odpowiednie wychowywanie zdolność nauki można poprawić.* 15. Jak poznać hodowcę z prawdziwego zdarzenia ? a) Chętnie udziela informacji i mówi także o możliwych wadach danej rasy. * b) Ma zawsze miot szczeniaków, aby nadążyć za popytem. c) Hoduje psy przynajmniej kilku ras, trzyma psy w dobrze utrzymanych, czystych kojcach i zwraca uwagę, aby odwiedzający nie stresowali piesków. d)Porządny hodowca włącza swoje psy w życie rodziny i uczy je wszystkich sytuacji z którymi mogą się zetknąć na codzień.* 16. Co można powiedzieć o okresie młodzieńczym ? a) W czasie tej fazy powinno się psa za nieposłuszeństwo surowo karać np. przez potrząsanie psa za sierść na grzbiecie, inaczej pies straci respekt przed opiekunem. b) W czasie tej fazy psy są często nieposłuszne i uparte. c) Okres młodzieńczy może się zacząć już w piątym miesiącu. d) Okres młodzieńczy inaczej jest nazywany - dojrzewaniem. * kiedy powinno się uczęszczać do psiego przedszkola ? a) Wcale nie bo długa i dzika zabawa szkodzi stawom szczeniaka. b) Od piątego miesiąca życia. c) Jeśli psiak codziennie bawi się przynajmniej z jednym przedstawicielem swojego gatunku to nie ma takiej potrzeby. d) Tak wcześnie jak to możliwe, w zależności od grupy od 6-8 tygodnia życia. * Zachowanie i komunikacja (18 pytań) gwiazdkami zaznaczone poprawne odpowiedzi. rozpoznać dominacje psa w relacjach z drugim psem ? a) Pies robi się duży, ogon w górze, chód sztywny, nie odwraca wzroku od drugiego psa. * b) Kładzie pysk lub łapę na plecy drugiego psa * c) Szczeka i kładzie uszy po sobie. d) Kładzie się na boku i macha ogonem. 2. Co znaczy jeśli pies kładzie głowę na plecach drugiego psa ? a) Jest uległy. b) Jest zmęczony. c) To gest imponowania i dominacji. * d) Zachęca do zabawy. 3) Co oznacza jeśli dwa psy patrzą sobie w oczy ? a) Chcą się razem bawić. b) To jest gest uspokajający. c) Grożą sobie nawzajem. * d) Oznacza wzajemna sympatie. 4) Co znaczy jeśli pies położy się płasko na ziemi i wpatruje się w oczy drugiego psa ? a) Leżący pies zachowuje się ulegle. b) Jest zmęczony i chce trochę odpocząć zanim dotrze do niego drugi pies. c) Nie ma to związku z drugim psem, psiak ma po prostu silny ból brzucha. d) Ma zamiar przepuścić atak, który może się zakończyć zabawą lub walką. * 5) Jakie są oznaki stresu u psa ? a) Proszenie o jedzenie. b) Niespokojne zachowanie i ziajanie. * c) Uszy skierowane do przodu i zainteresowanie otoczeniem. d) Silne linienie, szorstka, matowa sierść przy dłuższym stresie. * 6) Jak rozpoznać, że psy bawią się ze sobą ? a)Zachęcają się wzajemnie do zabawy. * b) Jeden pies goni drugiego i role się często zmieniają. * c) Wszystko jest zabawa jeśli nie dochodzi do zranień. d) W zabawie pies jest zapędzany w róg, jego ogon jest podwinięty, pies piszczy i probuje gryźć na oślep. 7) Jakie zachowania są gestami uspokającymi ? a) Patrzenie "na wprost". b) Podawanie łapy. * c) Odwracanie wzroku. * d) Oblizywanie pyska. * 8) Czy psy, które znajdują się przypadkowo na łące tworzą hierarchie między sobą? a) Tak, zawsze gdy psy się spotykają ustalają hierarchie. b) Nie, hierarchia tworzy się tylko wtedy gdy psy ze sobą mieszkają lub bardzo często się spotykają. * c) Nie, tylko psy, które są ze sobą spokrewnione tworzą hierarchie. d) Tak, jeśli kontakt trwa dłużej niż pięć minut. 9) Szczeniak lub dziecko narzuca się psu, jakie zachowanie jest normalne i typowe psa ? a) Schwytanie zębami, ugryzienie jeśli wymaga tego sytuacja wg psa. * b) Warczenie. * c) Podniesienie warg. * d) Pies nic nie zrobi, szczeniaki i dzieci maja taryfę ulgową u dorosłych psów. 10. Dwa psy gryza się, właściciele krzyczą na psy aby przerwać walkę. Jak interpretują to zachowanie psy ? a) Pies przestraszy się krzyku i zakończy walkę. b) Krzyk nie robi wrażenia na psach. c) Psy nie interesuje zachowanie ludzi. d) Przez agresywne zachowanie właścicieli, psy są jeszcze bardziej pobudzane do walki. * 11. Dlaczego wiele psów reaguje agresywnie jeśli są na smyczy ? a) Psy na smyczy są odważniejsze. b) Psy na smyczy nie mogą się dowolnie poruszać i zejść z drogi dlatego czują się szybko zagrożone. * c) Tego zachowania psy nauczyły się jako strategie, aby szybko zakończyć nieprzyjemną czy zagrażającą sytuację lub wygrać ją na swoją korzyść. * d) Psy są zdenerwowane, że muszą chodzić na smyczy, a swoją złość wyładowują na innym psie. 12. Pochylam się nad psem i chcę go pogłaskać. On kuli się i warczy. Przykucam i wyciągam rękę do powąchania. W tym momencie on mnie gryzie. Co mogło spowodować tą sytuację ? a) Pies, który się tak zachowuje mógł być wcześniej bity. b) Wyciągnięcie ręki pies odczytał jako zagrożenie. * c) To normalne, że psy atakują słabszego od siebie, kucając pokazałeś mu, że jesteś słabszy od niego. d) Pies cierpi na zaburzenia zachowania. 13. Jakie są typowe zachowania uległości i strachu? a) Podkulenie ogona i skulenie uszu. * b) Sikanie w pozycji skulonej. * c) Skulona sylwetka. * d) Patrzenie w oczy. 14) Jakie zachowanie zauważymy u psa, który się boi i czuje się zagrożony ? a) Próbuje uciec. * b) Machanie ogonem i proszenie o smakołyk. c) Siusianie pod siebie. * d) Próbuje zaatakować jeśli nie ma gdzie uciec. * 15) Czy psy zwracają uwagę na ludzką mowę ciała ? a) Tylko jeśli je się tego nauczy. b) Tak, zwracają baczną uwagę na mowę ciała człowieka. * c) Nie, psy zwracają tylko uwagę na słowa wypowiadane przez człowieka. d) Nie, zachowanie człowieka jest dla psa obojętne. 16. Czy psy rozumieją naszą mowę ? a) Mogę się nauczyć znaczenia poszczególnych słów. * b) Nie, ale mogą rozpoznać słowa, których znaczenie się wcześniej nauczyły. * c) Psy mogą rozróżniać tonacje. * d) Tak, rozumienie mowy nie stanowi dla psa problemu. 17. Dobry kontakt właściciela z psem można rozpoznać ? a) Gdy opiekun daje smakołyki swojemu psiakowi jeśli ten o nie prosi. b) Jeśli opiekun czule się do niego przytula. c) Jeśli pies orientuje się po opiekunie, komunikuje z nim. * d) Jeśli pies i właściciel bawią się ze sobą spokojnie. to zabawa jeśli grupa psów biegnie za psiakiem i zapędza go w róg ? a) Nie, takie zachowanie nazywamy mobbingiem. * b) Nie, nazywamy to agresją łowiecką. c) Tak, to typowa zabawa. d) To walka o hierarchie. Życie w stadzie (20 pytań) gwiazdkami zaznaczone poprawne odpowiedzi. 1. Do kogo należy się zwrócić jeśli wystąpią problemy z psem ? a) Do innego właściciela, który ma swojego psa pod kontrolą. b) Do nowoczesnego trenera, który specjalizuje się tematyką "zaburzeń zachowania". * c) Do weterynarza specjalizującego się "zachowaniami". * d) Do hodowcy lub właściciela tej samej rasy. 2. Co dla psów ma duże znaczenie w zakresie pozycji w stadzie ? a) Wygodne posłanie, umiejscowione wyżej. b) Zwracanie na siebie uwagi (wymuszanie jedzenia, zabawy, zainteresowania). * c) Wychodzenie na spacery kilka razy dziennie. d) Zabawki dostępne przez cały czas. 3. Jak ustalić pozycje w stadzie między człowiekiem a psem ? a) Trzeba pamiętać aby być tym, który zachęca do zabawy czy innej aktywności. * b) Ignorować wymuszanie czy narzucanie się psa. * c) Demonstracyjnie jeść przed oczami psa i nie dzielić się z nim. d) Trzeba poczekać aż pies sięgnie po wyższą rangę lub zrobi błąd, przewrócić go na plecy i przetrzymać w pozycji uległej. 4. Co wskazuje na dobry kontakt miedzy psem , a opiekunem ? a) Pies na spacerach kieruje się właścicielem, pozostaje w zasięgu wzroku. * b) Pies cieszy się z ćwiczeń jakie wykonuje z nim opiekun. * c) Pies biega radośnie z właścicielem i skacze na niego. d) Jeśli często zmienia się autorytet, osoba najważniejsza dla psa, wtedy pies uczy się pozytywnego kontaktu z ludźmi. 5. Co może wpłynąć na zachwianie zaufania w relacjach pies - właściciel ? a) Z pozycji psa, nielogiczne zachowanie. * b) Wg psa - jeśli opiekun w jakiejś sytuacji reaguje niepożądanie - bojaźliwie. * c) Częste zajmowanie się psem. d) Kary cielesne. * 6. Jakie błędy popełniają dzieci gdy spotykają psa ? a) Od razu głaszczą po głowie. * b) Patrzą mu w oczy. * c) Podnoszą ręce do góry i krzycząc uciekają. * d) Nie patrzą na psa. 7. Co może stanowić problem w relacjach dziecko - pies ? a) Dziecku mogą wpaść do głowy różne pomysły na zabawę, która dla psa może być nieprzyjemna. * b) I dzieci i psy są nieprzewidywalne. * c) Między dziećmi i psami nie będzie żadnych problemów, oboje są chętni do zabawy i rozumieją się świetnie. d) Dzieci mogą źle odczytać mowę ciała psa i wg psa niestosownie się zachować. * 8. Czy można dziecko i psa zostawić bez nadzoru ? a) Nie, zawsze może dojść do krytycznej sytuacji, trzeba zawsze obserwować ich kontakt. * b) Tak, jeśli dziecko i pies mieszkają ze sobą to nie ma problemu, pies nigdy nie skrzywdzi członka stada. c) Tylko jeśli pies jest mały to nic dziecku nie zrobi. d) Jeśli pies zna i lubi dzieci to nie ma problemu. 9. Czy jest sens ćwiczyć z psem aby można było go wszędzie bez problemu dotknąć ? a) Nie, nie ma takiej potrzeby, pies o najniższej pozycji w stadzie da się bez problemu wszędzie dotknąć. b) Tak, kontakt cielesny wzmacnia więź. * c) Tak, takie ćwiczenia wzmacniają zaufanie obu stron. * d) Tak, to ułatwia późniejsze leczenie i badania. * 10. Czy można pozwolić na to żeby obce dziecko dotykało i głaskało naszego psa ? a) Nie, każdy pies stanowi duże niebezpieczeństwo. Pies mógłby ugryźć. Kontakt dziecka i psa trzeba uniemożliwić. b) Jeśli pies jest przyjazny i wszystko się odbywa pod kontrolą to tak. Trzeba jednak przerwać kontakt jeśli zauważymy, że pies jest spięty. * c) Tak, bo w ten sposób dzieci uczą się obchodzenia z psem, psa należy mocno trzymać aby dziecko go mogło głaskać tak długo na ile ma ochotę. d) Tak, jeśli dziecko grzecznie zapytało i ma więcej niż 6 lat. 11. Często zdarza się, że psy kaleczą twarz dziecka, dlaczego ? a) Psy robią to niechcący gdy chcą okazać uległość lizać usta/twarz dziecka. b) Dzieci chętnie czule obejmują psy i chcą je całować, dla psa jest taka bliskość nieprzyjemna i próbują się uwolnić gryząc. * c) Twarz dziecka znajduje się często na wysokości pyska psa, dlatego dzieci tam częściej są gryzione niż osoby dorosłe. * d) Rany na twarzy nie powstają od ugryzień tylko wtedy jak pies skoczy na dziecko i ono się przewróci. wzajemne relacje psa z dzieckiem zależą od wieku dziecka ? a) Pośrednio tak, ponieważ nastolatki są przez niektóre psy zaliczane do dorosłych. * b) Psy dobrze współżyją z dziećmi jeśli były socjalizowane z daną grupą wiekową. * c) Tak, relacje małego dziecka i psa są zawsze bezproblemowe. d) Nie ma to znaczenia, pies w rodzinie stoi zawsze niżej od dziecka. 13. Na co trzeba zwracać uwagę przy socjalizacji psa z dziećmi ? a) Pies powinien widzieć dzieci tylko z daleka, żeby się do nich przyzwyczajał. b) Psu wystarczy kontakt z jednym dzieckiem do pełnej socjalizacji. c) W wieku szczenięcym psiak powinien mieć pozytywny kontakt z każda grupą wiekową. * d) Pies szczególnie w wieku szczenięcym powinien być chroniony przed dziećmi bo one tylko denerwują i się narzucają psu. 14. Jak się zachować gdy pies biegnie prosto na mnie i moje dziecko ? a) Podnoszę szybko dziecko do góry aby uchronić je przed niebezpieczeństwem. b) Podnoszę ręce do góry i krzyczę na psa. c) Patrzę psu prosto w oczy i go przepędzam. d) Bardzo spokojnie staje pomiędzy psem, a dzieckiem. * powinno się zachować dziecko gdy spotyka obcego psa ? a) Całkiem normalnie dalej iść i nie patrzeć ani nie mówić do psa, gdy pies mimo wszystko się zbliża, stanąć i unikać kontaktu wzrokowego z nim.* b) Spytać właściciela czy można się zbliżyć do psa. * c) Ostrożnie podejść do niego z tyłu i pogłaskać po plecach. d) Podejść energicznie do psa i go pogłaskać. 16. Jak powinno się postępować z psem aby mu pokazać, że jest się "szefem" stada? a) Psa karmić tylko o stałych porach. b)Przechodzić przez psa lub wokół jeśli ten leży na środku drogi. c) Zabawy i ćwiczenia zaczynać i kończyć zanim pies straci na nie ochotę. * d) Zawsze bawić się z psem jeśli on tego od nas oczekuje. 17. W jakie zabawy może się bawić dziecko z psem ? a) Rzucanie piłek. * b) Chowanie i szukanie przedmiotów. * c) Ciągnięcie liny. d) Dzikie gonitwy. 18. Pies akceptuje człowieka na najwyższej pozycji w hierarchii jeśli ten ? a) Konsekwentnie ignoruje wymuszanie i narzucanie się psa. * b) Obchodzi się z nim z czułością i ustępuje mu. c) Często jest karmiony przez tą osobę. d) Pewnie się z nim obchodzi. * 19. Hierarchia między psem a opiekunem nie jest do końca jasna. Jakie zachowanie może wzbudzić agresje psa ? a) Opiekun ignoruje psa gdy ten przybiegnie z piłką. b) Przesunie psa. * c) Opiekun chwyci psa za kark aby zapiąć smycz. * d) Czyści łapy psa. * 20. Jak zachowuje się pies, który uważa siebie za wyższego rangą ? a) Decyduje kiedy i czym będzie się bawić. * b) Ignoruje zachętę do zabawy wychodzącą od człowieka. * c) Szczeka jeśli musi chodzić na smyczy. d) Biegnie na spacerach za człowiekiem aby go kontrolować. >>> CZĘŚĆ DRUGA TESTÓW >>> CZĘŚĆ TRZECIA TESTÓW Strona na której są pytania testowe Tłumaczenie - Nuna - POROZUMIEWANIE - SYGNAŁY JAKIE NADAJĄ uspokajające Fragment książki autor Turid Rugaas, "Sygnały uspokajające". Jako zwierzęta stadne, psy starają się nie dopuszczać do konfliktów. W tym celu wysyłają tzw. sygnały uspokajające. Przyjrzyjmy się im bliżej, by nauczyć się je odczytywać. Ilu pogryzień i psich bójek można by uniknąć, gdybyśmy prawidłowo odczytywali i odpowiadali na sygnały wysyłane przez nasze psy. Odwracanie głowySygnał ten może być bardzo krótki - pies odwraca głowę w jedną, a następnie w drugą stronę; albo trzyma ją zwróconą w jednym kierunku przez kilka chwil. Czasem będzie to ledwo zauważalny ruch, innym znów razem głowa będzie niemal przesadnie odwrócona w bok. Nasz pupil używa też tego sygnału, gdy zbliża się inny pies, który pojawił się zbyt gwałtownie lub idzie na wprost. A może to właśnie obce zwierzę wysłało sygnał, na który nasz czworonóg tylko odpowiedział. Pies odwraca głowę, kiedy nachylamy się nad nim, obejmujemy go, podnosimy, klepiemy po boku i w wielu podobnych sytuacjach. Stoi wtedy spokojnie, ale ruchem głowy mówi nam, że czuje się niezręcznie. Sami możemy z łatwością posługiwać się tym sygnałem. Jeśli jakiś pies jest niespokojny: kiedy się do niego zbliżamy, zaczyna warczeć i szczekać, odwróćmy głowę. Zwierzę zrozumie, że nie stanowimy zagrożenia. Obserwując spotkanie dwóch psów, często widzimy, że obydwa spoglądają najpierw na boki, by w końcu podejść do siebie i się przywitać - co prawda nadal z lekkim wahaniem, ale już z większą dozą ufności. Gdy sfotografujemy psa en face, na zdjęciu będzie miał najczęściej głowę odwróconą w bok. W ten sposób pokazuje, że aparat go niepokoi. Niekiedy przy nieznacznym odwracaniu głowy pies wodzi jeszcze oczami z jednej strony na drugą - na przykład wtedy, gdy trzymany na napiętej smyczy, nie ma możliwości wykonania wy­raźnego ruchu. Oczami posłuży się także, kiedy zagrożenie jest tak duże, że woli zastygnąć w bezruchu, siedząc, leżąc czy stojąc. W takich sytuacjach nie tylko będzie zerkać na boki, ale też intensywnie mrugać. Natomiast czasami będzie tylko mrugać. I my możemy używać tych trzech sposobów uspokajania. Jeśli z jakichś przyczyn nie jesteśmy w stanie odwrócić głowy lub, cze­go sama wielokrotnie doświadczyłam, stoimy pochyleni nad psem, który warczy na każdy nasz ruch głową, mruganie może być alternatywą. (...) Sygnalizowanie oczamiMoże również polegać na "zredukowanym spojrzeniu", czyli przymknięciu powiek, co sprawia, że spojrzenie staje się łagodniejsze. Należy zwrócić na to uwagę, ćwicząc tzw. kontakt wzrokowy. Nasza głowa nie powinna znajdować się wtedy na wysokości głowy psa. Próba nawiązania bezpośredniego kontaktu wzrokowego odbierana jest przez zwierzę jako zagrożenie. Stańmy prosto, ze spojrzeniem skierowanym w dół. (Te same uwagi do­tyczą podnoszenia psa i zmuszania go, by patrzył nam prosto w oczy, oraz stawiania go na stole w celu badania czy wykonania zabiegów higienicznych). Starajmy się przestrzegać omówionych wyżej zasad. W przeciwnym razie pies będzie nieustannie odwracał głowę, mrugał i patrzył w bok. Odwracanie sięOdwracanie się bokiem lub tyłem do kogoś jest silnym sygnałem uspokajającym. Psy często używają najpierw innego sygnału, a dopiero gdy ten nie skutkuje, odwracają się. Stosują go też, gdy coś wydarza się niespodziewanie i zbyt szybko, np. kiedy inny pies nadbiegnie zbyt gwałtownie lub gdy my jesteśmy zdenerwowani, agresywni i idziemy w kierunku naszego zwierzaka, by go ukarać. Kiedy szczeniaki przeszkadzają dorosłym psom, te często odwracają się tyłem. Gdy ciągniemy za smycz i krzyczymy na psa, on może odwrócić się do nas tyłem, by nas uspokoić. Nie robi tego, by zademonstrować swoją dominację i pokazać, kto tu rządzi - próbuje, tak dobrze jak tylko potrafi, zażegnać konflikt. My również możemy posługiwać się tym sygnałem, by uspo­koić swojego lub innego czworonoga. Jeśli pies się nas boi, czuje się zagrożony naszą obecnością, szczerzy zęby, warczy, szczeka lub próbuje atakować - stańmy do niego tyłem. Jeżeli wreszcie jest bardzo szczęśliwy, podekscytowany i skacze na nas - pokaż­my mu plecy, a na pewno szybko przestanie. (...) Oblizywanie nosaTen sygnał polega na tym, że pies oblizuje nos szybkim ruchem języka, zwykle z dołu ku górze. Jest to często krótki, niemal nie­zauważalny ruch. Pies wielokrotnie używa tego sygnału spotykając drugiego czworonoga, zwłaszcza gdy tamten podchodzi bliżej. Zachowuje się tak również wtedy, kiedy pochylamy się nad nim, próbujemy go złapać, mówimy zdenerwowanym tonem, mocno go trzymamy. Psy często się oblizują, niektóre rasy szczególnie preferują ten sygnał. I my do pewnego stopnia możemy go używać, oblizując się wokół ust, choć bywa to nieprzyjemne. (...) Zastygnięcie w bezruchuPies może zastygnąć w pozycji stojącej, siedzącej czy leżącej i przyjąć pasywną postawę, by czemuś zapobiec. Dwa spotykające się samce będą zachowywać się bardzo ostrożnie, żeby nie sprowokować konfliktu. Często będą poruszać się powoli albo wręcz znieruchomieją na tak długo, aż jeden z nich się oddali. (...) Powolne poruszanie sięGwałtowne ruchy wzbudzają niepokój, powolne mają efekt uspokajający. Czasami pies zwolni tylko odrobinę, innym razem zupełnie się zatrzyma. Spowolnienie kroku następuje często, kiedy pies spostrzeże innego czworonoga. Zwróćmy na to uwagę na najbliższym spacerze, gdy nagle nasz pupil zacznie iść powoli. Zamiast krzyczeć i ciągnąć za smycz, rozejrzyjmy się wokoło - jeśli sytuacja wymaga wysłania takiego sygnału, pozwólmy mu to zrobić. Wymaga to jedynie umiejętności obserwacji i odrobiny zrozumienia z naszej trony. Pies bardzo często używa powolnych ruchów. Kiedy wołamy o zniecierpliwionym, poirytowanym czy tzw. "dominującym" losem, najczęściej natychmiast zwalnia, by nas uspokoić. Gdy ćwiczymy agility i chcemy, aby dołączył do nas jak najszybciej, jesteśmy przy tym tak podekscytowani, że podskakujemy, krzyczymy i wymachujemy rękami, zauważymy, że pies zwalnia i biegnie coraz bardziej opieszale. Nie robi tego, by nas zdenerwować, Ik zapewne myślimy, lecz by uspokoić nasze nadpobudliwe zachowanie. Kiedy mamy do czynienia z gromadką psów, w której kilka nich rozpiera energia i szybko biegają wokół, zwykle co najmniej jedno ze zwierząt zacznie zwalniać, a nawet zatrzyma się zupełnie, by uspokoić pozostałe. Jeśli zauważymy, że jakiś pies reaguje a nas w niepożądany sposób, natychmiast zwolnijmy kroku. Najlepiej poruszać się po skosie; w żadnym wypadku nie należyć wprost na psa. Spowolnienie ruchów ma też miejsce w innych sytuacjach. Jeśli ćwicząc warowanie mówimy zdecydowanym, rozkazującym tonem, często spowoduje to, że pies nagle zacznie się porusza się jak mucha w smole. Będzie reagował tym wolniej, im bardziej nie­przyjemny jest nasz głos. W końcu dobrze rozpoczęte ćwiczenie pójdzie na marne. Możemy oczywiście zniechęcić psa do warowania i sądzić, że w ten sposób postawiliśmy na swoim, ale na pewno nie będzie to owocna nauka. (...) Machanie ogonemKiedy pies macha ogonem, wcale nie musi to oznaczać, że jest zadowolony. Jeśli towarzyszą temu sygnały informujące nas o czymś innym, na przykład, że pies się boi, czuje niepewnie, jest zły czy zestresowany, wówczas ruchy ogona będą przede wszystkim miały na celu uspokojenie nas, siebie czy tego, co się psu nie podoba. Można powiedzieć, że machanie ogonem jest formą wywieszenia białej flagi informującej o pokojowych zamiarach. Pozycja zapraszająca do zabawyPrzyjmowanie przez psa pozycji wyglądającej jak ukłon często jest sygnałem do zabawy - stąd nazwa. Pies podskakuje wtedy na ugiętych przednich łapach. Zdarza się jednak, że ugnie je zastygnie na chwilę w bezruchu albo na moment zjedzie do tej pozycji, by za chwilę się wyprostować. Oznacza to, że chce uspokoić coś w swoim otoczeniu. Takie zachowanie może być wywołane obecnością jakiegoś zwierzęcia lub przedmiotu. Kiedy konie spacerują przy płocie, wiele z moich psów, które przechodzą właśnie obok, przyjmuje )pozycję zapraszającą do zabawy, zwłaszcza gdy konie odwracają się i na nie patrzą. Sami możemy używać tego sygnału, wyciągając ręce ("przednie łapy") w dół. Home Powrót Góra zapytał(a) o 13:34 Jak dobrze zajmować sie opiekować, wychować szczeniaka owczarka niemieckiego długowłosego ? Witam. Za kilka dni kupuje owczarka niemieckiego długowłosego i chciałbym zapytać jak go dobrze wychować opiekować zajmować sie nim, i dbać o jego higienę ? Witam. Za kilka dni kupuje szczeniaka owczarka niemieckiego długowłosego i chciałbym zapytać jak go dobrze wychować opiekować zajmować sie nim, i dbać o jego higienę ? Ostatnia data uzupełnienia pytania: 2011-11-22 13:35:49 Odpowiedzi Pielęgnacjaowczarek niemiecki długowłosy, jak każdy pies wymaga pielęgnacji sierści, jednak wbrew obiegowym opiniom nie jest to wcale tak trudne zajęcie. Zaopatrzyć musimy się w przeznaczone do tego celu szczotki. Jedną typu „grabki”, posiadającą obrotowe zęby ułatwiające rozczesywanie oraz drugą, miękka szczotkę do wyczesywania z sierści kurzu. Wystarczy 1-2 razy w tygodniu 15 minut poświęcić na czesanie psa, a będzie zawsze wyglądał ładnie i i zabawato dwa nierozłącznie związane ze sobą elementy prawidłowego rozwoju psychicznego szczeniaka. Już od pierwszych chwil w nowym domu nasz mały podopieczny zaczyna bacznie obserwować otoczenie i swoje „stado”. Kto jest szefem, kogo można ewentualnie podgryzać, kogo nie? Mały owczarek to bystry obserwator i dlatego należy od samego początku wprowadzić zasady postępowania z pieskiem, których przestrzegać będą wszyscy domownicy – KONSEKWENTNIE. Jeżeli od początku szczeniak będzie wiedział, co mu wolno, a czego nie – będzie łatwiej ułożyć późniejsze, harmonijne życie z psem. Po okresie KWARANTANNY POSZCZEPIENNEJ (w tym czasie nasz maluch nie może wychodzić w miejsca, gdzie przebywają i załatwiają się inne psy, ani mieć z nimi kontaktu), który mija z upływem 2 tygodni po drugim szczepieniu – należy zacząć intensywnie socjalizować pieska. Nie izolujmy go od ludzi, innych psów oraz ruchu ulicznego – im więcej bodźców pozna i zaakceptuje maluch, tym pewniejszym i stabilnym psem będzie w przyszłości. Bardzo zachęcamy Państwa do udziału w zajęciach Psiego Przedszkola. We wszystkich większych miastach są już takie zajęcia organizowane i mają świetny wpływ na rozwój szczeniąt. Nie żałujmy czasu na zabawę i wspólne spacery – im więcej czasu będziemy spędzać z naszym owczarkiem, tym mocniejsza będzie więź, łącząca właściciela z psem. Zafundujmy psiakowi trochę atrakcyjnych zabawek, sznurów do przeciągania i pozwólmy maluchowi wyszaleć się w zabawie. Pies mający poczucie bezpieczeństwa i więzi łączącej go z jego panem – to pies spokojny i rok życia owczarka to bardzo ważny okres w rozwoju – zarówno fizycznym, jak i psychicznym. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby właściwie karmić naszego pupila wysokiej jakości w pierwszym roku życia rośnie bardzo intensywnie, jego układ kostny oraz stawy narażone są na duże przeciążenia, dlatego tak ważna jest odpowiednia dieta. Zalecamy również podawanie w pierwszym roku preparatów wzmacniających i ochraniających stawy psa – np. doskonały ARTHROFIT firmy Happy Dog lub ArthroHa firmy DOLFOSPamiętać należy również, aby w okresie intensywnego wzrostu nie prowadzić z psem męczących treningów, ograniczać forsujące bieganie i wykluczyć skoki przez przeszkody. Na te przyjemności przyjdzie czas, kiedy stawy i kościec naszego owczarka będą już dobrze szczeniak w momencie odbioru z hodowli jest trzykrotnie odrobaczony oraz zaszczepiony pierwszą szczepionką przeciw chorobom zakaźnym, co jest udokumentowane w książeczce zdrowia. Termin następnego odrobaczania oraz kolejnego szczepienia wpisany jest do książeczki. Podczas wizyty u weterynarza należy ustalić dalszy harmonogram szczepień profilaktycznych oraz odrobaczania maluszka (w pierwszym roku życia powinno to być przynajmniej raz na 3 miesiące). Właściciel odbiera szczeniaka wraz z rodowodem, książeczką zdrowia i twój owczarek ma rodowód to się zalecaj do tych informacji:DPOZDRO. Nestay odpowiedział(a) o 14:01 Poświęcaj wiele czasu na zabawę z nim, Owczarki Niemieckie wprost uwielbiają zabawę! Naucz psa szukania przedmiotów, tropienia po śladzie oraz aportowania (ulubiona zabawa Owczarków, mój były psiaczek mógł aportować 24 godziny na dobę) Z racji iż jest to Owczarek Niemiecki długowłosy czesz go 3-4 razy tygodniowo, zacznij już teraz by pies oswoił się z szczotką, później pies jak się '' nie polubi '' z szczotką nie będzie chciał się czesać, będzie się wyrywał i gryzł. Pies tej rasy musi być minimum 1,5 godziny na dworze. Spacer najlepiej połączony z bieganiem i komendami. Co do komend, Owczarki Niemieckie uwielbiają naukę nowych sztuczek. Są bardzo oddane swojemu właścicielowi i każda sekunda z nim to dla nich prawdziwy skarb. Envers. odpowiedział(a) o 14:53 1. NIE KRZYCZYMY NA PSA !2. PSA NIE BIJEMY !3. PSA KOCHAMY!To przede dokładniej. Szczeniak to spora odpowiedzialność -trochę jak małe dziecko. Wychowujemy go na spokojnie. Kiedy coś nie wyjdzie nie poddajemy się. Powinno nas to motywować do cięższej pracy. Szczeniak musi często wychodzić na dwór. Na razie proponowałabym wyjście z psem co 2 godziny. Tyle powinno starczyć. Ostatni spacer próbuj organizować jak najpóźniej by piesek mógł mieć wytrzymać całą noc bez załatwiania potrzeb w domu. Rano musisz wcześnie wyjść z psem. Szczeniaka karmimy dość często w małych porcjach. Pilnuj by dostawał karmy tyle ile jej potrzebuje, nie zbyt mało, ani zbyt dużo. Kąpać wystarczy co 3 miesiące. By pies nie liniał tak obwicie proponuje czesać go codziennie - szczególnie kiedy dorośnie i będzie miał dłuższą sierść. Puki jest młody musisz go nauczyć akceptowania innych psów, zwierząt, dzieci, obcych ludzi itd. Radze też od razu przyzwyczajać do kagańca, jazdy autem etc. ponieważ w późniejszym wieku jest to zdecydowanie o wiele trudniejsze. Jeźeli z wychowaniem nie będziesz dawała sobie z Nim rady, polecam od razy zgłosić się do jakiegoś behawiorysty, a nie zwlekać, mając nadzieje, że pies sam się zmieni. To troche jak z chorobą. Mamy nadzieje, że sami się wyleczymy, a nasz stan tylko się w tmy czasie pogarsza... A skoro jesteśmy przy chorobach. Zapewnij psu odpowiednie szczepienia ( wścieklizna, nosówka itd. ) i odrobaczaj go systematycznie. Polecam też raz w miesiącu odwiedzać weterynarza w celu kontroli. Choroba im szybciej zostanie wykryta, tym większe są szanse na masz jakieś konkretne pytanie, pisz. Postaram się pomóc Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Owczarek niemiecki jako pies terapeuta Ostatnio bardzo dużo mówi się o dogoterapii czyli terapii wspomagającej proces rehabilitacji i leczenia przy pomocy psa. Jak grzyby po deszczu powstają organizacje, zajmujące się ta forma terapii osób przyjęło się, że najlepszymi psami terapeutycznymi są psy ras tzw. łagodnych a w szczególności labradory, goldeny i oraz psy ras północnych. Czy owczarek może więc być dobrym terapeutą? Postaram się skrótowo na to pytanie cechą psa terapeutycznego jest brak agresji w stosunku do człowieka. Jest to wszakże logiczne że pies, który ma pomagać w powrocie do zdrowia nie może stwarzać jednocześnie zagrożenia dla osoby poddawanej terapii. Brak agresji w stosunku do człowieka jest uwarunkowanynie tylko przez geny ale także przez nas samych w okresie szczenięctwa. To działania przewodnika, a nie tylko rasa zadecydują o tym czy pies będzie postrzegał człowieka jako tego, który daje smakołyki, bawi się, jest zawsze miły a w jego obecności przewodnik zachowuje się normalnie lub jako obiekt do którego nie wolno się zbliżać bo zaraz krzyczy, przewodnik się denerwuje i nic miłego psa nie spotka. Dlatego musimy od pierwszych dni kontaktu szczeniaka ze światem uważnie dobierać osoby, które będzie napotykał by kontakt z nimi był dla psa zawsze miły. Podobnie postępować będziemy oswajając szczeniaka z innymi psami. W tym celu warto uczęszczać z pieskiem do przedszkola dla szczeniąt, gdzie będzie miał okazję przebywać i bawić się z pieskami w podobnym wieku. Dobrze zsocjalizowany owczarek to już polowa sukcesu w drodze to tego by pies stał się cechą dobrego psa terapeutycznego jest odporność na stres. Sytuacja pracy z dzieckiem niepełnosprawnym jest dla każdego psa sporym obciążeniem zwłaszcza gdy jest to osoba głośna, wykonująca przez cały czas niekontrolowane ruchy. Owczarek niemiecki jako rasa od dawna używana do pracy cechuje się dużą wytrzymałością psychiczną, co jest jednym z czynników predysponujących go do pracy w tym "zawodzie".Umiejętność opanowania się w trudnej sytuacji to już nie tylko cecha charakteru ale również kwestia szkolenia. Utrwalanie w psie odpowiednich zachowań, uczenie że nie wolno mu reagować agresją nawet a sytuacji, gdy ktoś sprawia mu ból jest bardzo ważne. Nie można dopuścić by pies ugryzł dziecko, które niechcący mocniej go uszczypnie. Tutaj znaczenie ma próg bólu i pobudliwość psa, wychownie i owczywiscie indywidualne predyspozycje danego osobnika do pracy. Posłuszeństwo, to bardzo ważna cecha psa terapeutycznego. Im więcej pies potrafi tym lepiej można wykorzystać jego obecność na zajęciach. Wyszkolony owczarek niemiecki z pewnością może pobić tutaj inne rasy. Jego karność, łatwość przyswajania nowych rzeczy od dawna predysponowała go do pracy w różnych specjalnościach. Również w dogoterapii cechy te czynią z owczarka niemieckiego dobrego istnieją również powody dla których owczarek niemiecki tak rzadko jest wykorzystywany w dogoterapii. Pierwszym z nich jest jego wygląd. Duży i silny owczarek kojarzy się raczej ze złymi wilkiem z bajki o "Czerwonym kapturku" lub z widokiem psa policyjnego łapiącego przestępcę niż z psem pomagającym człowiekowi. W przeciwieństwie do wiecznie uśmiechniętych goldenów owczarek nie budzi zaufania zarówno rodziców jak i dzieci. Powszechnie panujące mity na temat agresji owczarka sprawiają, że wielu rodziców nie wyraża zgody na udział dziecka w zajęciach z owczarkiem niemieckim lub psem innej społecznie naznaczonej zdaniem jako osoby zajmującej się dogoterapią owczarek niemiecki to pies mogący doskonale sprawdzić się w roli psa terapeuty. Dobrze wyszkolone, opanowane owczarki niemieckie pomagające chorym ludziom mogłyby wiele zmienić w społecznym odbiorze rasy. Mam nadzieję, że polskie grupy terapeutyczne będą posiadały w swoich szeregach coraz więcej dobrych psów w tym również owczarków, zmieniając oblicze rasy z psa policyjnego, stróżującego i obronnego na psa łagodnego, zrównoważonego pomagającego chorym ludziom w powrocie do biorąc pod uwagę polskie warunki hodowlane, testy psychiczne i brak zainteresowania hodowców wczesnym przygotowaniem szczeniąt do pracy nie tyko w sporcie ale i z niepełnosprawnymi bedziemy dlugo czekali na owczarki asystujace lub terapeutyczne z prawdziwego zdarzenia. Marta CzerwińskaBy Wasz owczarek niemiecki rósł zdrowo od początku swojego życia warto wybrać dla niego najlepszej jakości karmy dla owczarków niemieckich znajdujące się na stronie kopiowania, rozpowszechniania części lub całości bez zgody redakcji wortalu Komentarzy do artykułu: 0.

jak postępować z owczarkiem niemieckim