Kliknij tutaj --> 🐠 jak powinny wyglądać zęby po zdjęciu aparatu

Podczas leczenia ortodontycznego na skutek zmiany pozycji zębów dochodzi do destabilizacji tkanek przyzębia, czyli tych, które otaczają ząb. Standardowy czas noszenia aparatu wynosi około 2 lata. Po tym czasie możemy już gołym okiem zauważyć zmiany w uśmiechu, który staje się równy i estetyczny. Jednak to, co widzimy na Zamki przyklejone do powierzchni zębów uniemożliwiają takiemu preparatowi dotarcie do powierzchni szkliwa, która znajduje się pod nimi. W efekcie po zdjęciu aparatu mogłabyś zauważyć dużą różnicę w odcieniu odsłoniętej części zębów, a tej przysłoniętej zamkami. Oczywiście twój ortodonta dokładnie powie ci, czego Alfa Ortho - ziołowa Pasta d/zęb. na noc dla osób noszących aparat ortodontyczny • Protefix DENTAL Antisept d/pł.j.ust • CURAPROX CS 1009 Szczoteczka pęczkowa 9mm • AFTER • Alfa Ortho - ziołowa pasta d/zębów po zdjęciu aparatu ortodontycznego • OrthoKIN Wosk ortodontyczny • ORTHOKIN LIQUID Pasta do zębów miętowa Kiedy zdejmujemy aparat ortodontyczny, wszyscy chcemy, aby nasze zęby były jasne i białe. Aparaty są zazwyczaj noszone przez około dwanaście miesięcy lub dłużej, co oznacza, że może dojść do zmiany koloru zębów. Wybielanie zębów po zdjęciu aparatu jest bardzo popularnym tematem wśród stomatologów. Leczyć nim można zarówno osoby młode jak i starsze. W chwili obecnej uważa się, ze nie ma ograniczeń wiekowych w leczeniu aparatami stałymi. Średni okres leczenia wynosi ok. 2 lat. Przed założeniem aparatu należy wyleczyć zęby. Plan leczenia ortodontycznego czasami wymaga usunięcia zębów. Wymagane są regularne wizyty kontrolne Site De Rencontre Loir Et Cher. Najczęstszym powodem decyzji o zakupie "porządnego" aparatu jest chęć robienia lepszych zdjęć. Często jednak, mimo wykorzystania sprzętu bardziej zaawansowanego niż prosty kompakt czy smartfon, początkujący fotografowie są zawiedzeni rezultatami. Oto pięć prostych zasad, które natychmiast poprawią wygląd zdjęć. Redaktorzy często występują w roli ekspertów od fotografii i sprzętu fotograficznego. Jesteśmy pytani jaki sprzęt kupić i jak fotografować, żeby zdjęcia wyglądały lepiej. Często w takich pytaniach pojawia się dosyć zasadniczy problem: "Kupiłem zaawansowany aparat, a moje zdjęcia nie poprawiły się w stosunku do tych robionych smartfonem lub prostym kompaktem. Co robić droga redakcjo?" Mówi się, że to nie aparat robi zdjęcia, tylko fotograf. Dużo w tym prawdy. Aby wykorzystać możliwości nowego sprzętu, trzeba poszerzyć swoją wiedzę i umiejętności. Moglibyśmy w tym momencie odesłać Was do setek artykułów w archiwum poświęconych technice fotografowania lub zarzucić technicznym słowotokiem o zależności między przysłoną, czasem, a ogniskową, który regularnie możecie znaleźć na stronach o tematyce fotograficznej. Moglibyśmy też pokazać dziwne wykresy i diagramy z rysunkami przysłon, biegnących ludzików, których setki krąży po sieci w najróżniejszych kopiach. Moglibyśmy wreszcie z perwersyjną przyjemnością fotograficznego sadysty kazać robić zdjęcia tylko w... RAW-ach i spędzać godziny w Lighroomie. Krótko mówiąc zrobić to, co robiliśmy przez kilkanaście lat, gdy mówiliśmy o poprawie techniki zdjęć. Jednak nie tym razem! Tym razem opracowaliśmy dla naszych zupełnie początkujących czytelników krótkie pięć zasad, które natychmiast poprawią jakość zdjęć i pozwolą wykorzystać możliwości "porządnego" aparatu: zaawansowanego kompaktu, lustrzanki czy bezlusterkowca. To proste do zastosowania triki, dzięki którym Wasze zdjęcia staną się lepsze. Jeżeli będziecie chcieli dowiedzieć się więcej, to pod każdym z punktów odsyłamy Was do bardziej zaawansowanych porad z naszego archiwum. Te zasady nie zagwarantują wspaniałych zdjęć. One tylko pomogą uniknąć typowych błędów, które psują zdjęcia. Nadal dużo zależy od Waszej spostrzegawczości, dobrego oka i... gustu. Zasada nr 1: Używaj małej głębi ostrości Wyraźny główny temat i ładnie rozmyte tło, to coś, co znajdziecie na wielu zdjęciach zbierających mnóstwo lajków na Facebooku i Instagramie. I nic dziwnego. Zastosowanie małej głębi ostrości, to najprostszy trik, żeby zdjęcie wyglądało dobrze. Rozmycie tła i pozostałych planów pozwala na wyeksponowanie głównego tematu i nadanie mu odpowiedniej wagi. Nie musimy się też zbytnio przejmować otoczeniem, bo i tak jest... rozmyte. W rezultacie zdjęcie wygląda artystycznie i profesjonalnie. Recepta na rozmyte tło jest prosta: użyj jak najmniejszej wartości przymknięcia przysłony (np. od f/1,4 do f/3,5) i jak najdłuższej ogniskowej czyli zoomu. Nawet jeżeli Twój smartfon czy kompakt ma opcję sztucznego rozmycia tła, to i tak nie może się ono równać z prawdziwym bokeh, czyli rozmyciem uzyskanym przez umieszczenie tła poza ostrością. Jednak aby uzyskać naprawdę efektowną małą głębię ostrości, musimy mieć dosyć sporą matrycę i jasny obiektyw. To jeszcze jeden powód, dla którego warto zainwestować w aparat z matrycami Micro 4/3, APS-C lub nawet Full Frame. Minimum to matryca o przekątnej 1 cal. Jeżeli jesteście ciekawi dlaczego tak jest, to zajrzyjcie do jednego z artykułów podlinkowanych pod tą zasadą. Drugi z warunków - jasny obiektyw - ma umożliwić nam uzyskanie małej wartości przymknięcia przysłony. Tylko połączenie tych dwóch rzeczy zagwarantuje nam piękne rozmycie tła. Pamiętajmy jednak, że obiektyw nie może być zbyt krótki, bo użycie dłuższych ogniskowych (większego zoomu) też wpływa uzyskanie rozmycia. Jeżeli te warunki mamy spełnione, to wystarczy ustawić ostrość na wybrany temat: twarz, kwiatek czy tym podobne, otworzyć przysłonę i zrobić zdjęcie. Gwarantujemy, że wynik zrobi wrażenie. Z czasem nauczycie się kontrolować poziom efektu rozmycia dobierając przysłonę. Więcej o głębi ostrości mówimy w tych artykułach: głębia ostrości. Zasada nr 2: Umieść główny temat w mocnym punkcie zdjęcia Może was to zdziwi, ale ludzki mózg wcale nie uznaje za najważniejsze tego co jest na środku widzianego obrazu. Wiele pokoleń twórców wizualnych - malarzy, architektów, fotografów i operatorów filmowych nauczyło nas, że na obrazie instynktownie przyciąga nas to, co znajduje się mniej, więcej w 1/3 odległości od środka do krawędzi (ramy). Z pozoru jest to dziwne, ale podobno ma to coś wspólnego z budową naszej twarzy i widzeniem obuocznym. W każdym razie te miejsca na zdjęciu nazywane są mocnymi punktami. Kadr skomponowany z ich wykorzystaniem znacznie poprawi wygląd naszego zdjęcia. Ważne jednak, żeby wykorzystać tylko jeden z punktów. Jeżeli rozmieścimy jakiś motyw w kilku lub każdym z nich, to cały efekt zniknie (patrz zdjęcia kwitnącej jabłoni). Po drugie, musimy uważnie wybierać który fragment obrazu ma się znaleźć w mocnym punkcie. Pamiętajmy, że elementy przyciągające wzrok wpływają na odbiór zdjęcia. Na przykład ręka w mocnym punkcie może oznaczać coś innego niż źrenica oka. Ręka to działanie lub efekt działania. Oko z kolei przywodzi na myśl emocje, uczucia. Musimy wiedzieć co nasze zdjęcie ma powiedzieć odbiorcy. Wtedy będzie nam łatwiej zdecydować o kompozycji. Zasada ta dotyczy również wszelkich linii na zdjęciach, jak horyzont czy pnie drzew. Jeżeli one są głównym motywem zdjęcia, to również powinny się znaleźć w okolicach 1/3 kadru. Zasadę mocnego punktu z powodzeniem możemy stosować także fotografując smartfonami. Jest jednak małe odstępstwo. Wykonując zdjęcia w formacie kwadratu, na przykład na Instagrama, możemy śmiało umieścić mocny punkt na środku kadru. W tym formacie taka kompozycja też często się sprawdza. Pamiętajcie też, że fotografując aparatem cyfrowym, mamy ten luksus, że zawsze możemy łatwo przekadrować (przyciąć) zdjęcie na komputerze, a nawet już aparacie czy smartfonie. Więcej o kompozycji obrazu mówimy w tych artykułach: kompozycja. Zasada nr 3: Pamiętaj, że światło tworzy fotografię To brzmi jak banał, ale często zapomina się, że światło ma największy wpływ wygląd fotografii. Zdjęcia są o wiele bardziej wrażliwe na jakość światła niż nasze oczy i mózg. Pozornie wydaje się, że najlepsze zdjęcia robi się w pełnym słońcu i bezchmurnym niebie. Tak jednak nie jest. Ładne zdjęcie musi mieć odpowiednią plastykę, światłocienie, kolorystykę czy plany o różnym poziomie naświetlenia. Wszystko to bardzo trudno jest uzyskać w bezchmurny dzień w południe. Dlatego fotografowie wypracowali pojęcie złotej godziny. To te pory dnia, w których słońce dopiero wschodzi lub właśnie ma zajść. W praktyce, w zależności od pory roku i szerokości geograficznej, jest to jedna do dwóch godzin po wschodzie lub przed zachodem słońca. Wtedy świat wygląda inaczej. Kąt padania promieni słonecznych jest mniejszy, światło delikatniej opływa przedmioty tworząc miękkie, ale niezbyt głębokie cienie. Kolory są wyraźniejsze, a szczegóły i faktura przedmiotów bardziej widoczne. Ten efekt możemy osiągnąć nie tylko na początku i na końcu dnia, ale także na przykład po burzy, gdy słońce wychodzi zza chmur. Gdy już poznamy magię "złotej godziny", na pewno będziemy wiedzieli jakiego światła szukać, a jakiego unikać, gdy zależy nam na estetyce zdjęć. O ile pełne słońce, to fałszywy przyjaciel, to lampa błyskowa jest wręcz wrogiem początkujących fotografów. Od razu należy przyjąć zasadę, że z flesza korzystamy tylko, gdy jest to absolutnie konieczne i gdy samo zdjęcie jest ważniejsze niż jego estetyka. Ostre światło lampy błyskowej wypala pierwszy plan, pozbawia przedmioty faktury i kolorów, a ludzie mają czerwone oczy. Nawet zaawansowane systemy pomiaru światła błyskowego z trudem radzą sobie z ograniczeniami ostrego punktowego błysku. Trzeba włożyć dużo wysiłku i umiejętności, żeby uzyskać ładne efekty na zdjęciach z fleszem. Robiąc zdjęcia w ciemnych pomieszczeniach i po zmroku starajmy się raczej szukać łagodnych źródeł światła: świec, lamp osłoniętych abażurami czy naturalnych źródeł jak ognisko czy kominek. Uważajmy jednak, żeby światła nie było za mało. Mimo że współczesne aparaty mają bardzo dobre czułości i wysokie wartości ISO, to jakość zdjęć na wysokich czułościach może znacznie odbiegać od zdjęć dziennych - spadnie kontrast i pojawi się szum. Czasami zapalenie kilku dodatkowych lamp w pomieszczeniu pozwoli nam wrócić na akceptowalne poziomy czułości ISO. Więcej o świetle w fotografii możesz mówimy w tych tekstach: światło w fotografii. Zasada nr 4: Kontroluj co jest w kadrze Estetyka zdjęcia, to nie tylko główny plan. Miliony zdjęć zostało zrujnowanych przez śmietniki w tle, niedopałki papierosów z boku kadru czy znajdujące się poza kadrem - "poucinane" - fragmenty postaci jak nogi, ręce czy głowy. Teraz zapełniają portale internetowe typu "zepsute zdjęcia". Czasami warto poczekać chwilę z naciśnięciem spustu i skontrolować czy to co chcemy mamy w kadrze i czy nie ma w nim niepożądanych elementów. Szczególnie robiąc portrety starajmy się dobrać ładne tło. W tym wypadku mniej oznacza lepiej. Wybierzmy otoczenie pozbawione rozpraszających i nieestetycznych elementów jak billboardy, kosze na śmieci czy stragany z bielizną. Nawet fotografując dzieci w trakcie zabawy usuńmy z kadru niezwiązane z tematem przedmioty jak kapcie, gazety czy piloty od sprzętu TV. To samo dotyczy samego wyglądu fotografowanych osób. Nie ma co silić się na profesjonalny makijaż do zdjęć z wakacji, ale już poprawienie fryzury czy wyrównanie kołnierzyka nie jest dużym problemem. W ten sposób zdjęcia będą bardziej estetyczne. Czasami warto skupić się na jakimś detalu, wokół którego jesteśmy w stanie kontrolować otoczenie, niż pokazać całość ryzykując niechciane elementy w kadrze. Oczywiście ponownie przypominamy, że jeżeli nie da się uzyskać od razu odpowiedniego kadru, to zdjęcie można przyciąć później. Pamiętajmy o tym zanim wrzucimy na Facebooka czy Instagrama oddając się krytyce znajmych. Więcej o kontrolowaniu kadru mówimy w tych artykułach: kompozycja, tło w fotografii. Zasada nr 5: Używaj właściwych narzędzi Fotografia jest bardzo techniczną dziedziną sztuki. Aparat i akcesoria są narzędziami, które mają określone zasady wykorzystania. Chcąc świadomie kształtować wygląd zdjęcia musi poznać przynajmniej podstawy ich wykorzystania. Nawet zdając się na automatykę aparatu, będziemy mogli ocenić gdzie powstał błąd, gdy zdjęcie nie będzie nam się podobało. W sieci znajdziecie mnóstwo diagramów i obrazków pokazujących zasady działania podstawowych nastawów aparatu. Naszym zdaniem niektóre są dosyć mylące, a tak naprawdę dysponując nowoczesnym aparatem trzeba się trzymać tylko podstawowych punktów: im ciemniej, tym musi być albo bardziej otwarta przysłona, albo dłuższy czas otwarcia migawki im szybciej porusza się obiekt, tym konieczny krótszy czas otwarcia migawki, żeby nie był rozmazany im wyższa czułość ISO, tym gorsza jakość obrazu, ale naprawdę źle robi się od ISO1600 w górę Proste? Poza tym warto pamiętać, że do portretów powinniśmy używać dłuższych ogniskowych (większego zoomu) obiektywów. Tym większych, im bardziej chcemy skupić się na osobie. Stosując dłuższe ogniskowe unikamy zniekształcenia twarzy, na przykład nienaturalnie wydłużonego nosa. Szeroki kąt, czyli krótsze ogniskowe zostawiamy na razie do zdjęć krajobrazów i otoczenia, a także do zdjęć z bliskiej odległości. Czasami kontekst zdjęcia, tło jest ważniejsze niż jego poprawność podręcznikowa. Fotografia to sztuka, można z nią eksperymentować. Wychodząc poza ramy zaczynasz być twórcą a nie odtwórcą. Dlatego nie bój się eksperymentować. Ty decydujesz jak ma wyglądać Twoje zdjęcie. To Twoje dzieło! Leczeniem ortodontycznym jesteśmy w stanie poprawić wygląd zębów, jak i całej twarzy. Naszym celem jednak jest nie tylko estetyka, dążymy również do prawidłowego funkcjonowania całego układu stomatognatycznego oraz długoczasowej stabilności. Jakie są więc cechy leczenia, które spełnia te wymagania? By leczenie było przewidywalne i kompletne, musimy dążyć do harmonii pomiędzy wszystkimi elementami całego układu: między stawem skroniowo-żuchwowym, mięśniami, zębami i centralna relacja, artykulator, diagnoza, cele leczeniaLeczenie ortodontyczne jest rozciągnięte w czasie. Zawsze przed podjęciem leczenia, zadajemy sobie pytanie: Jak dane leczenie wpłynie na pacjenta i jakie będą rezultaty po zdjęciu aparatu? Żeby jednak wiedzieć dokąd się zmierza, trzeba mieć wytyczony plan oraz zamierzone cele, które chce się osiągnąć. Do każdego pacjenta podchodzi się indywidualnie i jego leczenie jest spersonalizowane, jednakże są pewne standardy i wytyczne, za którymi powinniśmy podążać. Cele, które muszą być spełnione możemy pogrupować w 7 kategorii : estetykę całej twarzy, estetykę zębów, funkcjonalną okluzję i stabilność, drogi oddechowe, zdrowie przyzębia oraz satysfakcję najczęściej używaną definicją ideału do którego dąży się podczas leczenia ortodontycznego były wytyczne, które zaproponował Andrews podczas swoich badań:[1]Relacja trzonowców – Pierwszy górny trzonowiec posiada 3 mocne punkty kontaktu z pierwszym i drugim dolnym trzonowcem: a)dystalna listewka brzeżna pierwszego górnego trzonowca okluduję z mezjalną listewką brzeżną pierwszego dolnego trzonowca b) – guzek mezjalny policzkowy pierwszego trzonowca stałego górnego, znajduje się w bruździe policzkowej pierwszego stałego dolnego trzonowca c) guzek mezjalny podniebienny pierwszego górnego trzonowca znajduje się w bruździe centralnej pierwszego trzonowca dolnego d) guzki policzkowe przedtrzonowców szczęki posiadają relację guzek-obszar styczny z przedtrzonowcami dolnymi e) Kły szczęki posiadają relację guzek-obszar styczny z kłem oraz przedtrzonowcem żuchwy, szczyt guzka leży mezjalnie od wcięcia e) Siekacze szczęki nachodzą na siekacze żuchwy oraz linie pośrodkowe się pokrywająAngulacja koron: część okluzyjna koron jest ustawiona bardziej mezjalnie niż część dziąsłowaInklinacja koron (torgue) Wszystkie zęby oprócz siekaczy w szczęce mają negatywną (językową inklinację), siekacze w szczęce mają pozytywną(wargową) inklinacjęBrak rotacjiCiasne punkty stycznePłaska bądź delikatnie wklęsła krzywa SpeeTak, jak do wytycznych tych powinniśmy dążyć w stanie statycznym, to w dynamicznym środowisku (jakim jest układ stomatognatczny) nie są wystarczające. Co więc powinniśmy zrobić, by korekta położenia zębów, którą zapewnimy pacjentowi była stabilna? Zanim będziemy mogli przejść do wyznaczania celów odpowiednich dla danego pacjenta, powinniśmy zebrać wszystkie potrzebne poprawnie przeprowadzone leczenie, powinno być poprzedzone staranną diagnozą. Miejscem od którego powinniśmy zacząć naszą diagnozę wg filozofii Akademii Dawsona jest zawsze STAW SKRONIOWO-ŻUCHWOWY. Kiedy mamy pewność, że SSŻ jest zdrowy, możemy przejść do wyznaczania jego prawidłowej pozycji – relacji centralnej![2] Dopiero z tej – najbardziej stabilnej i powtarzalnej pozycji powinniśmy stawiać nasze dalsze rozpoznanie oraz formułować dalsze cele 1a. Widok okluzyjny szczęki ukazujący starcie zębów oraz punkty pierwszego DawsonaFot. 1b. Widok okluzyjny żuchwy ukazujący stracie zębów oraz punkty pierwszego DawsonaDo każdego pacjenta podchodzimy kompleksowo – znaczy to, że bierzemy pod uwagę staw, mięśnie, zęby oraz przyzębie. Przed podjęciem jakiegokolwiek działania, każdy pacjent przechodzi przez fazę dokładnej diagnostyki. Składają się na nią między innymi : badanie przesiewowe pod kątem nowotworu okolicy twarzoczaszki, palpacja mięśni, badanie stawu skroniowo-żuchowego (badanie zakresu jego ruchomości, test obciążenia w centralnej relacji oraz osłuchiwanie pracy stawu Dopplerem). Następnie przechodzimy do badania zębów i przyzębia. Po sprawdzeniu aspektów biologicznych czyli kontroli higieny, próchnicy oraz problemów periodontologicznych, zwracamy uwagę na oznaki choroby okluzyjnej – nadmierne starcie, ruchomość oraz migrację zębów( Kiedy mamy przed sobą komplet badań, zdjęcia pacjenta, modele zaartykułowane w centralnej relacji i zdjęcia RTG przystępujemy do analizy przypadku. Najpierw w 2D na zdjęciach, następnie w 3D na modelach zamontowanych w artykulatorze z użyciem łuku twarzowego oraz kęska w centralnej relacji, gdzie wykonujemy set-up ortodontyczny[3].Leczenie ortodontyczne powinno zapewnić lub poprawić następujące kwestie:Estetykę całej twarzy – Do jej zaplanowania wykorzystujemy cyfrowe zdjęcia fotograficzne wykonane podczas diagnostyki. Fotografię pacjenta oceniamy w dwóch projekcjach: od przodu oraz z profilu. Cała twarz powinna wyglądać harmonijnie podczas spoczynku oraz uśmiechu. Planujemy ekspozycje siekaczy w pozycji spoczynkowej, która powinna wynosić około 3mm u młodych pacjentów oraz podczas maksymalnego uśmiechu – gdzie powinniśmy eksponować całe zęby. Zwracamy uwagę czy wcięcie pomiędzy siekaczami jest równoległe z linią pośrodkową twarzy oraz prostopadłe do płaszczyzny okluzji szczęki. Na zdjęciu bocznym oceniamy między innymi pozycję wargi górnej, dolnej oraz brody w stosunku do linii poprowadzonej od punktu subnasale w dół równoległej do płaszczyzny czołowej pacjenta (linia Arnetta).(fot2).Mierzymy kąt nosowo-wargowy oraz zwracamy uwagę na grubość oraz długość wargi górnej- daje nam to informację gdzie powinny się znaleźć brzegi sieczne siekaczy by twarz wyglądała spójnie. Podczas uśmiechu brzegi sieczne siekaczy górnych powinny dotykać granicy pomiędzy częścią suchą a częścią mokrą wargi dolnej. Posiłkujemy się tutaj również zdjęciem cefalometrycznym, gdzie oprócz typowych pomiarów liniowych i kątowych, możemy także ocenić idealną pozycję siekaczy górnych i dolnych. Powinny one być odpowiednio w rzucie kolca nosowego przedniego oraz punktu pogonion. Nadanie odpowiedniej inklinacji siekaczom szczęki zapewnia prawidłowe podparcie wargi Estetyka DawsonaEstetykę zębową – zwaną inaczej makroestetyką. Powinna ona zapewnić między innymi prawidłowe ułożenie girlandy dziąsłowej (siekacze centralne i kły na tym samym poziomie, siekacze boczne 0,5mm niżej) (fot3). Musimy myśleć również o wymiarach poprzecznych zębów, które powinny mieć zapewnioną złotą proporcję (jeśli szerokość siekacza bocznego wynosi x , to : siekacz centralny ma 1,6x a połowa kła powinna się równać 0,6x). Kiedy zastanawiamy się nad obecnością czarnych trójkątów, musimy różnicować kiedy problem ten występuje z powodu kształtu zębów, braku podparcia kostnego czy choroby przyzębia. U osób dorosłych, które straciły (z powodu urazu, próchnicy czy na skutek choroby okluzyjnej) część struktury zębów, kształt bądź ich proporcje nie są prawidłowe, wskazana jest współpraca z protetykiem. Protetyk po idealnym ustawieniu zębów, wykonuje na nich prace protetyczne. Nieodzowna jest multidyscyplinarna kooperacja również u pacjentów, którzy w przeszłości stracili któryś ząb lub nie posiadają jego zawiązka od urodzenia. W takich przypadkach poprzez leczenie ortodontyczne odtwarzamy miejsce na odbudowę podpartą na przykład na 3. Współpraca ortodonty oraz protetyka podczas planowania leczenia jest niezmiernie DawsonaFunkcjonalna okluzja. Teraz musimy zapomnieć na chwilę o zębach. Rozważania na ten temat zaczynamy od znalezienia centralnej relacji w stawie skroniowo-żuchwowym. Dopiero z tej pozycji możemy wyznaczać cele okluzyjne.[4] Nie robimy tego oczywiście w jamie ustnej pacjenta, używamy do tego modeli zaartykulowanych w artykulatorze ( Zęby pod koniec leczenia powinny być tak ustawione, by w centralnej relacji nie było żadnych przeszkód zgryzowych – wszystkie zęby muszą podczas zamykania jednocześnie się kontaktować. Punkty kontaktu muszą być równe na wszystkich zębach oraz w specyficznych miejscach na każdym z nich. W szczęce zęby boczne obciążone powinny być poprzez szczyty guzków podniebiennych, w żuchwie policzkowych. Nigdy nie możemy dopuścić by kalka zgryzowa odbijała się na stoku guzka! W celu tego osiągnącia, często po skończeniu leczenia ortodontycznego potrzebne jest wykonanie ekwilibracji, czyli takiego ukształtowania powierzchni szkliwa by zapewnić wyżej zapewnione determinanty[5,6]. Zęby przednie powinny w ruchach protruzyjnych powodować natychmiastową dyskluzję w odcinku bocznym, to samo tyczy się kła oraz ruchów bocznych. By to zapewnić zęby przednie muszą posiadać odpowiedni overbite i overjet.[7]Fot. 4. Modele zaartykulowane w centralnej DawsonaZdrowie przyzębia – podczas aktywnej fazy leczenia musimy pamiętać o ograniczeniach kostnych oraz odpowiednio diagnozować stan przyzębia. Brak lub mała ilość dziąsła rogowaciejącego lub przyczep wędzidła policzków lub warg blisko girlandy dziąsłowej jest wskazaniem do chirurgii dziąsłowej. Dopiero po odtworzeniu prawidłowej architektury dziąsłowej, jesteśmy w stanie zapewnić stabilność przyzębia w czasie. Podczas leczenia powinniśmy uważać by nie przekroczyć cienkiej granicy jaką jest blaszka zbita wyrostka zębodołowego, ponieważ wyjście korzenia lub jego części poza wyrostek predysponuje do odsłaniania się szyjek zębowych.( 5. Porównanie maksymalnego zaguzkowania i centralnej DawsonaKolejną rzeczą na którą musimy zwracać uwagę podczas leczenia są drogi oddechowe oraz co się z tym wiąże, odpowiednia ilość miejsca dla języka. W wielu przypadkach odtworzenie miejsca dla języka (np. poprzez rozładowanie stłoczeń) umożliwia językowi ułożenie się w jego naturalnej pozycji co jest wystarczające aby w znaczący sposób polepszyć drożność dróg oddechowych. Jednak w niektórych przypadkach u pacjentów z wadami kostnymi, samą ortodoncją nie jesteśmy w stanie rozwiązać tego problemu. W takich okolicznościach wskazana jest współpraca z chirurgiem rzeczą, którą musimy zapewnić jest stabilność. Jest ona ściśle związana z punktami poprzednimi. Leczenie ortodontyczne będzie stabilne tylko wtedy, gdy stabilna pozycja maksymalnego zaguzkowania zębów będzie w harmonii ze stabilną muskularnoszkieletową pozycją kłykci w stawie skroniowo-żuchwowym[8]. Poszczególne grupy zębowe powinny spełniać swoje funkcje – zęby boczne przenoszą siły zgryzowe wzdłuż swojej długiej osi a zęby przednie zapewniają prowadzenia z jednoczesną dyskluzją w odcinku bocznym[9].Ostatnią, ale nie mniej ważną rzeczą, którą musimy brać pod uwagę są oczekiwania pacjenta. Nie zawsze to, co dla nas jest postrzegane jako ideał do którego powinno się dążyć, jest równoznaczne z poczuciem estetyki pacjenta. Dobrym przykładem tutaj jest próba zamknięcia diastemy u pacjenta. Dla nas jako stomatologów jest to mało estetyczne, za to dla pacjenta może to być cechą charakterystyczną z którą się podczas leczenia ortodontycznego jest wyzwaniem. Nie ma jednego standardowego trybu postępowania czy jednej sekwencji aktywacji aparatu, która działałaby u wszystkich pacjentów. Tylko dzięki dokładnej diagnozie i stworzeniu odpowiedniego indywidualnego planu leczenia do danego przypadku, jesteśmy w stanie zapewnić przewidywalne, estetyczne oraz trwałe L. F. : The sic keys to normal occlusion. Am J. Orthod. 63, 1972 pp 296-309Peter E Dawson : “Functional Occlusion From TMJ to Smile Design”Frank E. Cordray, DDS,MS : The importance of the seated condylar position in orthodontic correction, Quintessence International Volume 33, Number 4, 2002, pp 284-293Theodore D. Freeland: Articulators in Orthodontics, Seminars in Orthodontics, Vol 18, No 1 (March), 2012 pp 51-62Ronald H. Roth , Temporomandibular Pain Dysfunction and Occlusal Relationships, The Angle Orthodontist Vol. 43, 1973 pp 136-153Ronald H. Roth, : The Maintenace System and Occlusal Dynamics, Dental Clinics of North America – Vol. 20, No. 4, October 1976 pp 761-788Andrew Girardot,Jr. Editor “Goal-Directed Orthodontic” 2013Jeffrey P. Okeson Management of Temporomandibular Disorders an Occlusion. 5th St Louis,CV Mosby 2003:169Crawford SD. Condylar axis position, as determined by the occlusion and measured by the CPI instrument, and signs and symptoms of temporomandibular dysfunction. Angle Orthod 1999;69:103 Piękne i idealnie proste zęby to marzenie chyba każdego z nas. Niestety o estetyczny zgryz od tzw. linijki w większości przypadków trzeba nieco powalczyć. Mało kto może bowiem pochwalić się idealnie prostymi, nazwijmy to “naturalnymi” zębami. Wszelkiego rodzaju wady pojawiają się przecież zarówno u dzieci, jak i u dorosłych. Aby je zniwelować, najczęściej oczywiście konieczne będzie założenie aparatu ortodontycznego. Jaki rodzaj leczenia jednak wybrać? Który aparat powinien sprawdzić się najlepiej? Jakie są wady i zalety poszczególnych rodzajów aparatów ortodontycznych? Sprawdź!Rodzaje aparatów ortodontycznych, czyli w czym możemy przebierać?Zanim udamy się na pierwszą wizytę konsultacyjną do ortodonty, warto dowiedzieć się, jakie aparaty na zęby są obecnie dostępne na polskim rynku. Najprostszy z nich to aparat ruchomy. Najczęściej stosuje się go u dzieci oraz w przypadku leczenia mało skomplikowanych wad zgryzu. Ma on bowiem najmniejszą siłę działania. Należy go nosić ok. 12-20 godzin dziennie przez okres ok. 1-2 lat. Niestety takie rozwiązanie ma wiele wad. Przede wszystkim bardzo ciężko zmobilizować się do jego codziennego noszenia. Dodatkowo należy pamiętać o jego regularnym samodzielnym “podkręcaniu”. Z jego pomocą nie skorygujemy również każdej wady uzębienia. Najczęściej zatem u młodzieży oraz osób dorosłych zakłada się aparaty stałe. Leczenie z ich wykorzystaniem jest bowiem o wiele skuteczniejsze. Jakie warianty są jednak obecnie dostępne i najczęściej wybierane przez małych oraz dużych pacjentów? Wśród stałych aparatów ortodontycznych znajdziemy następujące wersje:aparat tradycyjny – metalowy, diamentowy, kryształowy, aparat stały lingwalny,aparat samoligaturujący,aparaty nakładkowe estetyczne typu ortodonta może zaproponować jeszcze kilka innych rozwiązań. Wyżej wymienione aparaty na zęby należą jednak do najpopularniejszych i to między nimi najczęściej musimy podjąć ostateczną decyzję. Wady i zalety każdego z nich szczegółowo opiszemy w dalszej części artykułu. Zanim jednak zaczniemy, warto wiedzieć, jakie aspekty są najważniejsze, gdy wybieramy daną formę leczenia ortodontycznego. Aparat to bowiem tylko jeden z elementów składowych. Wybieramy aparat ortodontyczny – o czym warto pamiętać, zanim podejmiemy decyzję?Uznajmy, że jesteśmy już po pierwszej wizycie konsultacyjnej u ortodonty lub też właśnie się na nią szykujemy. Zanim wybierzemy odpowiedni dla siebie aparat, należy wiedzieć, że liczy się coś więcej niż jego rodzaj. Wybierając formę leczenia, powinniśmy brać pod uwagę w pierwszej kolejności trzy niezwykle ważne aspekty, które niekiedy mogą zawęzić nam krąg odpowiednich dla nas aparatów. O czym zatem pamiętać?Czas leczeniaKonsultacje z ortodontą na temat leczenia naszej wady zgryzu powinniśmy zacząć od tego, jak długo będziemy musieli nosić aparat na zęby. W zależności od wady oraz rodzaju zastosowanego urządzenia czas ten może się skrócić lub wydłużyć. Poprośmy zatem o szczegółową “rozpiskę”, jak wyglądałby plan leczenia przy każdym z wymienionych aparatów na zęby. Może bowiem okazać się, że nawet malutkie zmiany w konstrukcji urządzenia sprawią, że cały czas leczenia się skróci. Zalecenia ortodontyWybierając formę leczenia ortodontycznego, musimy oczywiście słuchać w pierwszej kolejności naszego lekarza. Nie każdą wadę zgryzu jesteśmy bowiem w stanie skorygować każdym rodzajem aparatu na zęby. Z tymi najprostszymi, takimi jak lekkie stłoczenie, raczej poradzi sobie każdy wariant. Jeśli jednak musimy już zakamuflować pewne luki w uzębieniu, nasz krąg aparatów zdecydowanie się zawęża. Nie nastawiajmy się zatem, że chcemy jeden konkretny aparat i nic nie sprawi, że zmienimy swoje zdanie. To nasz ortodonta wie przecież lepiej i zawsze musimy go słuchać, jeśli chcemy w miarę szybko oraz sprawnie zakończyć całe leczenie. Nasz komfortAparat na zęby może nieść za sobą pewnego rodzaju dyskomfort, zarówno fizyczny, jak i psychiczny. Wybierając jego odpowiedni rodzaj, pamiętajmy zatem o swoich odczuciach oraz preferencjach. W końcu leczenie będzie trwało nawet 2-3 lata. Jest to dość długi okres, dlatego też musimy podjąć słuszną decyzję. Niestety nie da się później zmienić rodzaju aparatu, a nawet jeśli, to poniesiemy naprawdę spore koszty. Zastanówmy się zatem bardzo dokładnie i nie podejmujmy swojej decyzji zbyt pochopnie. Przewodnik po aparatach ortodontycznych – poznaj najpopularniejsze rodzaje!Dobra, nadszedł czas na najważniejszą część tego artykułu. Skupimy się teraz bardzo szczegółowo na najpopularniejszych rodzajach aparatów ortodontycznych. Aby nieco ułatwić wszystkim dokładne przyswojenie informacji, postaramy się pisać prostym językiem. W końcu planując założenie aparatu, nie musimy znać profesjonalnych nazw każdego elementu. Tych z pewnością nauczymy się z czasem, kiedy to podczas każdej z wizyt nasz ortodonta będzie omawiał postępy leczenia. Możemy więc zaczynać nasz przewodnik od A do Z!Aparat stały klasyczny metalowyPierwszy i chyba najpopularniejszy rodzaj aparatu ortodontycznego to aparat stały metalowy. Jego konstrukcja jest dość prosta. Całe urządzenie składa się z zamków, czyli małych klamerek, które przyklejane są do każdego z zębów. Następnie przez każdy z nich przekłada się odpowiedniej długości oraz grubości drut. Aby ten trzymał się idealnie, na zamki nakładana jest specjalna gumeczka, czyli ligatura. Całość prezentuje się mniej więcej tak, jak na poniższym stały metalowy to jeden z najczęściej wybieranych przez dzieci, młodzież oraz dorosłych rodzaj aparatu ortodontycznegoAparat metalowy – zaletyDlaczego warto wybrać aparat stały metalowy? Większość pacjentów decyduje się na ten wariant z jednego prostego powodu – rodzaj ten jest jednym z najtańszych dostępnych na rynku. Za jeden łuk zapłacimy bowiem najczęściej ok. 2 tysięcy złotych. Dodatkowo z jego pomocą możemy wyleczyć niemalże każdą wadę zgryzu. Leczenie nim najczęściej trwa ok. 2 lat, chociaż mogą zdarzyć się pewne wyjątki. O tym z pewnością zostaniemy jednak poinformowani przez lekarza. Rozważając wybór tego aparatu, warto wiedzieć, że jest on dość odporny na uszkodzenia. Metal jest bowiem trwałym materiałem, który ciężko w jakikolwiek sposób zniszczyć. Dużą zachętą dla małych oraz dużych pacjentów jest możliwość wyboru kolorowych gumek, czyli ligatur, które nieco urozmaicają wygląd całego aparatu. Wybierając odpowiednią barwę, unikniemy także wszelkich nieestetycznych przebarwień powstałych np. podczas jedzenia. Aparat metalowy – wadyAparat ortodontyczny metalowy ma jednak również kilka wad. Za największą z nich uznawany jest rzucający się w oczy wygląd. Trzeba bowiem przyznać, że rodzaj ten z pewnością nie należy do dyskretnych. Rozmawiając czy śmiejąc się, zamki z pewnością zostaną dostrzeżone przez naszych współtowarzyszy. Dodatkowo metalowy aparat, mimo iż jest odporny na zniszczenia, może niekiedy zacząć się odklejać. Dlaczego? Światłoczuły klej zapewnia idealne wiązanie, jeśli światło pada na niego bezpośrednio. Metal zasłania jednak sporą jego część, dlatego niekiedy może okazać się, że przylega do zęba za słabo. Takie sytuacje to raczej wyjątki, jednak warto być na nie ewentualnie przygotowanym. Na koniec zostawiliśmy jeszcze jedną wadę – niestety aparat metalowy może powodować pewien dyskomfort. Zamki mogą bowiem ocierać się o nasze dziąsła, powodując rany. Dodatkowo tuż po założeniu często pacjentom doskwiera ból. Najczęściej jednak jesteśmy w stanie się do tego przyzwyczaić po kilku tygodniach od założenia stały klasyczny diamentowy, ceramiczny lub porcelanowyTeraz przejdziemy do aparatów stałych tzw. estetycznych. Zamki wykonuje się w tym przypadku z tzw. tworzywa diamentowego, ceramicznego lub porcelanowego. Jak się można domyśleć, klamerki te są dość dyskretne i mniej rzucają się w oczy. Zasada działania wygląda natomiast tak samo, jak w przypadku aparatu metalowego. Przez zamki ponownie przekładany jest drucik, a całość mocowana jest do zębów na kleju. Ligatury, czyli gumeczki, trzymają natomiast całość w jednym miejscu. Jak prezentuje się taki aparat estetyczny? Mniej więcej tak, jak na poniższym zdjęciu estetyczne to idealne rozwiązanie, jeśli zależy nam na dyskrecji oraz tym, by zamki nie rzucały się zbyt mocno w oczyAparat estetyczny – zaletyNiewątpliwą zaletą aparatów diamentowych, ceramicznych i porcelanowych jest ich dyskrecja. Zamki w większości przypadków nie będą prawie w ogóle rzucały się w oczy. Dodatkowo mniej obcierają dziąsła oraz policzki. Są także niezwykle trwałe oraz odporne na zniszczenia. W tym przypadku wcale nie musimy cały czas zakładać przezroczystych ligatur. Równie ciekawie prezentują się delikatne kolory, które bywają o wiele bardziej praktyczne niż jasne gumki, ale o tym za chwilę. Duża część osób noszących takie aparaty ortodontyczne czuje się o wiele mniej skrępowana i twierdzi, że dzięki jasnym zamkom po prostu zyskują na pewności siebie. Takie rozwiązanie sprawdza się zatem szczególnie wtedy, gdy np. ze względu na rodzaj wykonywanej pracy, chcemy zapewnić sobie nienaganny wygląd oraz idealną prezentację. Aparat estetyczny – wadyNiestety, każdy rodzaj aparatu ortodontycznego ma również swoje wady. Jakie minusy możemy dostrzec, decydując się na taki wariant? Przede wszystkim takie leczenie będzie nieco droższe. Aparat diamentowy, ceramiczny i porcelanowy kosztuje bowiem mniej więcej o 800 złotych więcej niż wariant metalowy. Za jeden łuk zapłacimy zatem ok. 2800 zł. Do tego zamki są dość duże. Możemy zatem mieć wrażenie, że po założeniu takiego aparatu, nasza warga jest zdecydowanie bardziej wysunięta w przód. Będzie to dość duży dyskomfort dla osób, które zwracają uwagę na to, by prezentować się idealnie pod każdym względem. Co ciekawe, za wadę aparatów diamentowych, ceramicznych i porcelanowych można uznać ich kolor. Nie są one bowiem transparentne a mleczne. Jak się można domyśleć, nie zawsze odcień ten idealnie wtopi się w barwę naszych zębów. Dodatkowo białe lub przezroczyste ligatury bardzo się przebarwiają. Już po ok. tygodniu od ich założenia możemy zauważyć, że te zszarzały lub pożółkły. Przez to zęby mogą wyglądać na żółte, nawet jeśli są wręcz idealnie białe. Aparat stały klasyczny kryształowyWśród aparatów estetycznych możemy również wyróżnić aparaty kryształowe. Osoba, która nie jest doświadczona w tym temacie, może prawie nie zauważyć różnic między takim wariantem, a wyżej opisanymi aparatami diamentowymi, porcelanowymi czy ceramicznymi. Dlaczego? Na pierwszy rzut oka wyglądają one niemalże identycznie. Różnice zauważymy jednak dopiero przy bardzo dokładnym przyglądnięciu się oraz noszeniu każdej z tych wersji. Czym zatem różni się aparat kryształowy od np. diamentowego? Przede wszystkim tym, że:ma zdecydowanie mniejsze zamki,zamki są całkowicie transparentne – jak szkło,zamki są nieco lepiej oszlifowane, przez co sprawiają mniejszy elementy pozostają bez zmian. Po raz kolejny mamy bowiem do czynienia z drutem oraz jasnymi lub kolorowymi ligaturami. Aparat kryształowy jest niemalże niewidoczny na zębach, a małe zamki nie zmieniają rysów naszej twarzyAparat kryształowy – zaletyNajwiększą zaletą aparatów kryształowych jest ich dyskrecja. Zamki są całkowicie transparentne, dlatego dopasowują się idealnie do kolorów naszych zębów. Są także małe, dlatego też nie musimy obawiać się, że po ich założeniu, zyskamy tzw. kaczy dzióbek. Oczywiście warga nieco wysunie się do przodu, jednak będzie to naprawdę mała różnica. Cały aparat zapewnia wręcz idealny komfort noszenia. Niemalże nie czuć go w jamie ustnej i już po kilku dniach większość pacjentów całkowicie się do niego przyzwyczaja. Co ciekawe, tworzywo to jest niezwykle trwałe, dlatego ewentualne zniszczenia pojawiają się niezwykle rzadko. Klej, na którym mocowane są zamki, idealnie przywiera do szkliwa, ponieważ zamki są przezroczyste. Światło utwardzające klej trafia również pod nie, dzięki czemu niemalże niemożliwe jest to, by aparat nam się odkleił. Same klamerki w ogóle nie farbują. Można jeść zatem niemalże wszystko, bez obaw o zmianę koloru. Swój odcień mogą zmienić wyłącznie ligatury, które i tak są zmieniane na każdej wizycie kontrolnej. Aparat kryształowy – wadyNajwiększą wadą aparatu kryształowego jest niewątpliwie jego cena. Za jeden łuk zapłacimy bowiem ok. 3000-3500 złotych. Jest więc on droższy od wersji metalowej o ok. 1-1,5 tysiąca, a od diamentowej – o ok. 200-700 zł. Przy dwóch łukach cena robi się już dość wysoka. Dodatkowo, jeśli zależy nam na niemalże niewidocznym aparacie, musimy liczyć się z tym, że transparentne gumki będą nam farbować. Najczęściej zmienia się je jednak co ok. 4-6 tyg. Da się więc to “przeżyć”. Na kryształowym aparacie bardzo ładnie wyglądają również np. gumki jasnoróżowe, które są zdecydowanie bardziej praktyczne. Pojawia się na nich bowiem o wiele mniej przebarwień oraz dodatkowo, np. podczas mycia, nieco tracą swój kolor. Po ok. 2 tygodniach od założenia prawie w ogóle nie rzucają się przez to w oczy. Aparaty stałe klasyczne – sprawdź, co jeszcze musisz wiedziećKlasyczne aparaty stałe wybierane są niezwykle często. Wiemy już, jakie są wady i zalety każdego z nich. Warto jednak pamiętać również o kilku aspektach, które pozostają niezmienne, mimo różnych rodzajów zamków. Zakładając taki aparat, musimy zatem wiedzieć, że:przez pierwsze kilka dni od założenia klasycznego aparatu stałego z pewnością będziemy czuć delikatny ból – tak samo będzie po prawie każdej wizycie kontrolnej, kiedy to aparat będzie “aktywowany”,przyzwyczajenie się do aparatu zajmie nam ok. miesiąca,łuki nigdy nie są zakładane na raz – najczęściej pierwsza naklejana jest góra, a następnie po 3-6 miesiącach dół,między drut a zamki lubią blokować się resztki jedzenia – warto zatem zawsze mieć ze sobą szczoteczkę do zębów, płyn do płukania ust lub specjalne czyściki do przestrzeni międzyzębowych,higiena jamy ustnej z aparatem klasycznym stałym nie należy do łatwych – musimy zachować regularność oraz zainwestować w dobrej jakości irygator, dzięki któremu uporamy się z czyszczeniem trudno dostępnych miejsc (o tym, jak prawidłowo czyścić zęby pisaliśmy w artykule do którego odsyłamy wszystkich zainteresowanych),raz na 3-4 miesiące konieczne będzie również wykonanie pełnej profesjonalnej higienizacji,w zależności od wady zgryzu, do aparatu mocowane są specjalne ringi czy łańcuszki – te mogą powodować pewien dyskomfort, jednak powinniśmy szybko się do nich przyzwyczaić, a jeśli nie, wystarczy założyć na nie wosk ortodontyczny,wizyty kontrolne z takimi aparatami odbywają się co 4-6 tygodni,leczenie ortodontyczne aparatami stałymi klasycznymi trwa najczęściej 2-2,5 wiedzieć, że takich aparatów ortodontycznych nie należy się w żaden sposób bać. Są bowiem niezwykle skuteczne, a do ich obecności przywykniemy szybciej, niż może się nam wydawać. Aparat stały samoligaturującyOprócz klasycznych aparatów ortodontycznych możemy zdecydować się jeszcze na swego rodzaju nowości. Jedną z nich jest aparat stały samoligaturujący. Czym cechuje się taki wariant? W tym przypadku zamiast klasycznych zamków, mamy do dyspozycji specjalne klapki, do których wkładany jest drut. Nie mamy zatem do czynienia z kolorowymi ligaturami. W ten sposób drut może swobodnie się poruszać. Zamki z klapami dostępne są najczęściej w takich samych wersjach, jak w przypadku aparatów klasycznych. Możemy zatem zdecydować się na metal, diament, kryształ itd. Aparaty stałe samoligaturujące się nie wymagają od nas noszenia kolorowych lub bezbarwnych gumek zwanych ligaturamiAparat samoligaturujący – zaletyJakie są zalety aparatów samoligaturujących? Ze względu na brak kolorowych gumek o wiele łatwiej jest je utrzymać w czystości. Minimalizujemy w ten sposób ryzyko pojawienia się próchnicy czy konieczności wykonywania częstych higienizacji. Leczenie takim aparatem trwa również najczęściej nieco krócej. W niektórych przypadkach cały okres prostowania uzębienia może skrócić się nawet o 6-12 miesięcy. Dodatkowo wizyty kontrolne są zdecydowanie rzadsze. Aparaty samoligaturujące są również niezwykle komfortowe dla pacjentów. Odpowiednio dopasowane są niemalże w ogóle niewyczuwalne i nie powodują mocnego nacisku na zęby. Mimo to wciąż są niezwykle skuteczne. Zamki są także dość małe. Jeśli zdecydujemy się na wariant estetyczny, możemy mieć całkowitą pewność, że zamki z klapą będą praktycznie niewidoczne. Nie musimy bowiem mocować do nich ligatur, które albo są kolorowe, albo bardzo szybko się przebarwiają. Zamki same w sobie nigdy nie powinny nam zafarbować, nawet jeśli będziemy pić czerwone wino czy jeść buraki, szpinak czy kurkumę. A jak z awariami? Te raczej nie występują lub pojawiają się wyłącznie sporadycznie. Aparat samoligaturujący – wadyNajwiększą wadą aparatów samoligaturujących jest niestety ich cena. Za podstawową wersję z metalowymi zamkami musimy bowiem najczęściej zapłacić ok. 2800 zł za jeden łuk. Jeśli zależy nam na wariancie estetycznym, cena ta może zwiększyć się nawet o dodatkowe 1-1,5 tys. złotych. Dodatkowo nie każdą wadę zgryzu jesteśmy w stanie wyleczyć takim aparatem, dlatego też musimy poradzić się naszego ortodonty, czy taka opcja będzie dla nas odpowiednia. Aparat stały lingwalnyJednym z innowacyjnych rodzajów jest także aparat stały lingwalny. Czym charakteryzuje się taki model? Przede wszystkim tym, że mocuje się go od wewnętrznej strony zębów. Zamki i druty są zatem praktycznie niewidoczne dla naszego otoczenia. Nie ma konieczności nakładania na niego również ligatur. Cała konstrukcja projektowana jest bardzo dokładnie i dopasowuje się ją do indywidualnych potrzeb danego pacjenta. Aparat lingwalny dostępny jest najczęściej w wersji Standard (wszystkie elementy są praktycznie takie same), Incognito (zamki są wykonane ze złota, idealne dla osób uczulonych np. na nikiel) oraz Lite (liczba zamków jest tutaj ograniczona do 6-8, jednak tym sposobem mogą być leczone tylko proste wady zgryzu). Aparat lingwalny najczęściej nosi się od 6 do 30 lingwalny to idealne rozwiązanie dla osób, którym zależy na pełnej dyskrecji. Źródło: lingwalny – zaletyNiewątpliwie główną zaletą aparatów lingwalnych jest ich niemalże całkowita niewidoczność. Wielokrotnie zdarza się bowiem, że nawet najbliższe otoczenie nie wie, że pacjent rozpoczął leczenie ortodontyczne. Jest więc to idealne rozwiązanie dla osób, którym zależy na nienagannym wyglądzie. Po zdjęciu aparatu nie będziemy natomiast musieli martwić się ewentualnymi przebarwieniami. Nosząc zamki na zewnętrznej stronie zębów, może bowiem okazać się, że po ich zdjęciu widoczne są różnice w kolorze szkliwa “odkrytego” i “ukrytego” pod aparatem. W przypadku aparatów lingwalnych zmiany te nie będą rzucały się w oczy. Taki rodzaj daje także dość dużą swobodę podczas jedzenia. Nawet jeśli między aparatem pozostaną resztki pokarmów, będziemy mieć pewność, że nikt ich nie dostrzeże. Zamki są także dość małe i w pełni dopasowane do pacjenta. Nie musimy zatem obawiać się dyskomfortu czy licznych otarć. Dodatkowo kontrole odbywają się nieco rzadziej niż w przypadku aparatów klasycznych. Najczęściej jesteśmy w stanie wyleczyć takim rodzajem wszystkie wady zgryzu, jednak im poważniejszy problem, tym najczęściej cena leczenia rośnie. Aparat lingwalny – wadyAparat lingwalny może wydawać się teraz wielu z nas wręcz idealnym rozwiązaniem. Pamiętajmy jednak, że jak na razie nie został jeszcze opracowany wariant pozbawiony wszelkich wad. W przypadku aparatu lingwalnego niestety musimy liczyć się z tym, że po jego założeniu może nieco popsuć się nasza wymowa. Zmniejsza się bowiem ilość miejsca na nasz język. Przez to możemy zacząć seplenić i mówić niewyraźnie. Większość pacjentów przyzwyczaja się jednak do takiego aparatu po kilku miesiącach i wszystko wraca wtedy do normy. Dodatkowo aparat lingwalny może powodować również liczne otarcia na języku. Na szczęście jesteśmy w stanie temu zaradzić. Wystarczy na newralgiczne miejsca nanosić specjalny wosk ortodontyczny. Chcąc założyć taki aparat, pamiętajmy także o samym procesie jego klejenia. Strona wewnętrzna jest zdecydowanie bardziej wrażliwa, dlatego też osoby posiadające silny odruch wymiotny, mogą czuć bardzo duży dyskomfort podczas zakładania zamków oraz poszczególnych wizyt kontrolnych. Na koniec została oczywiście także cena. Dyskretne aparaty lingwalne nie należą do najtańszych. Za opcję standardową zapłacimy od 5 tysięcy złotych za łuk, natomiast za Lite, Incognito itp. nawet powyżej 7 tysięcy. Koszty takiego aparatu zdecydowanie przewyższają zatem te, które poniesiemy, wybierając którąś z klasycznych wersji. Nakładki typu InvisalignDo leczenia wad zgryzu można wykorzystać również nowoczesny i innowacyjny aparat ortodontyczny typu Invisalign. Jak on jednak wygląda i jak przebiega całe leczenie z jego pomocą? Najprościej mówiąc, taki aparat składa się z zestawu transparentnych nakładek dopasowanych do kształtu naszych zębów. Alignery, bo tak nazywają się te “szyny”, najczęściej wykonuje się z silikonu. Udając się do ortodonty po plan leczenia, zostaną od nas pobrane specjalne skany, na których podstawie zostanie wykonany model 3D, a następnie cały aparat. Dodatkowo zostanie nam przedstawiona symulacja, na której zobaczymy, jak ma zmieniać się ułożenie naszego uzębienia na przestrzeni całego leczenia. Następnie dostajemy od specjalisty komplet alignerów, które należy zmieniać co mniej więcej 2 tygodnie. Każda z nich wywiera delikatny ucisk na poszczególne partie, dzięki czemu nasze zęby przesuwają się milimetr po milimetrze. Aparat ortodontyczny Invisalign należy ściągać do każdego posiłku oraz podczas spożywania napojów takich jak np. kawa. Aparat Invisalign zdecydowanie różni się od wyżej wymienionych rodzajów aparatów i na pierwszy rzut oka nawet nie przypomina “urządzeń” do leczenia wad zgryzuAparat Invisalign – zaletyJedną z największych zalet aparatu Invisalign jest oczywiście możliwość jego ściągnięcia w dowolnym momencie. W każdej chwili możemy zjeść to, na co mamy ochotę. Nie ma konieczności odmawiania sobie jedzenia np. ciągnących krówek, twardych orzechów czy napicia się czerwonego wina. Podczas jedzenia nie odczuwamy żadnego dyskomfortu ani bólu. Ze względu na materiał oraz budowę aparatu, bardzo rzadko pojawiają się otarcia oraz afty. Tworzywo nie podrażnia także śluzówki. Jeśli chodzi o samo przygotowanie, tak jak już wspominaliśmy, na samym wstępie otrzymujemy plan oraz wizualizację. W przypadku klasycznych aparatów, niestety najczęściej nie mamy pojęcia, jakiego efektu możemy się spodziewać. Tutaj jest całkowicie inaczej. Jakie są jeszcze zalety aparatu Invisalign? Nakładki wymieniamy samodzielnie średnio co 2 tygodnie. Na wizyty kontrolne chodzimy natomiast co 1-4 miesiące, dlatego też jest to świetne rozwiązanie dla osób z napiętym grafikiem. Podczas konsultacji ortodonta sprawdza efekty i w razie konieczności dokleja dodatkowe attachmenty, czyli specjalne kostki podtrzymujące aparat. Za całe leczenie płacimy także z góry. Nie musimy zatem rozkładać kosztów i doliczać do nich wszelkich wizyt kontrolnych. Płacimy raz, chyba że dany gabinet oferuje np. płatność ratalną. Czas leczenia jest zależny od wady zgryzu, jednak najczęściej trwa on ok. 18-24 miesięcy, czyli niemalże tyle samo, co w przypadku aparatów klasycznych. Wizualizacja leczenie aparatem Invisalign pozwala pokazać, jakich efektów możemy spodziewać się po zakończeniu leczeniaAparat Invisalign – wadyAparat Invisalign ma jednak także dość sporą ilość wad. Za jedną z nich można uznać konieczność zdejmowania go do jedzenia oraz picia. Niestety np. w towarzystwie takie działanie może być bardzo uciążliwe i mało komfortowe. Dodatkowo takie nakładki należy nosić ok. 22 godzin na dobę (w instrukcji jest informacja, by było to min. 20 h, jednak specjaliści najczęściej rekomendują przynajmniej dwie godziny więcej). Trzeba zatem mieć w sobie dużą dyscyplinę. Po każdym zdjęciu nakładek należy przecież pamiętać, by ponownie je założyć. Każde nasze zapomnienie może sprawić, że nie będziemy w stanie “dobić” do 22 h jego noszenia. Aparat Invisalign uważany jest za niezwykle estetyczny i wręcz niewidoczny. Niestety nie do końca tak jest. Przed rozpoczęciem leczenia lub w jego trakcie na zęby naklejane są bowiem specjalne attachmenty. Wyglądają one jak kostki i są w kolorze szkliwa. Ich ilość oraz wielkość zależna jest od rodzaju wady zgryzu. Jak się można domyśleć, takie elementy nie są całkowicie niewidoczne. Gdy ktoś przyglądnie się nam bardziej, z pewnością je zobaczy. Niektórzy mogą nawet uznać, że jest to jakiś rodzaj choroby zębów. Dodatkowo nakładki zachowują swoją transparentność jedynie na kilka dni. Po mniej więcej tygodniu zaczynają żółknąć, co zdecydowanie obniża ich estetykę. Dużą trudność może sprawić nam także utrzymanie nakładek w czystości. Początkowo wystarczy bowiem myć je pod bieżącą wodą. Po kilku dniach, gdy stają się już lekko przybrudzone, z pewnością pokusimy się o czyszczenie ich szczoteczką oraz pastą. Przez to na silikonie powstają mikrourazy, w które “wczepiają” się wszelkie zanieczyszczenia. Nakładki stają się tym samym jeszcze bardziej nieestetyczne. Niekiedy może pojawić się także dość nieprzyjemny zapach. Jeśli chodzi natomiast o sam ból, jest on dość lekki i występuje najczęściej w momencie zmiany kompletu nakładek na nowy. Można je jednak wtedy na chwilę zdjąć i tym samym lekko zmniejszyć swój dyskomfort. Dla niektórych z nas dużą wadą aparatu Invisalign będzie także cena. Komplet nakładek na całe leczenie kosztuje od 15 tysięcy w górę. Warto jednak pamiętać, że w tę cenę wliczone są wszystkie silikonowe szyny, wizyty kontrolne itp. Płacimy zatem za całe leczenie na raz. Jaki rodzaj aparatu wybrać?Omówiliśmy dość szczegółowo wszelkie wady oraz zalety najpopularniejszych aparatów ortodontycznych. Jaki z nich jednak wybrać? Na to pytanie każdy musi niestety odpowiedzieć sobie samodzielnie. Dużo zależy bowiem od tego, jaki efekt chcemy uzyskać oraz ile pieniędzy możemy wydać na całe leczenie. Postaramy się jednak skrótowo zasugerować pewne rozwiązania. Jeśli zatem zależy nam na tanim, ale jednocześnie skutecznym leczeniu, spokojnie możemy wybrać aparat klasyczny metalowy. Gdy jednak estetyka jest dla nas ważna, lepiej postawić na kryształ. A co z diamentem? Takie zamki są dość duże oraz nie są idealnie transparentne, dlatego lepiej dopłacić kilkaset złoty i zainwestować w aparat kryształowy. W sytuacji, gdy nie musimy za bardzo patrzeć na koszty i zależy nam na szybkim leczeniu, warto rozważyć aparaty samoligaturujące oraz lingwalne. Aparat Invisalign polecany jest natomiast osobom, którym zależy na pewnego rodzaju dyskrecji, możliwości zdjęcia nakładek oraz mającym w sobie dużą ilość samodyscypliny. Mamy nadzieję, że teraz każdy z was wie już mniej więcej, na który aparat będzie chciał się zdecydować. Nie pozostaje nam zatem nic innego, jak tylko życzyć szybkiego i skutecznego leczenia oraz zadowolenia ze swojego wyboru! W dzisiejszych czasach zdrowe, proste i lśniące zęby stał się wizytówką każdej eleganckiej osoby. Coraz większą wagę przywiązujemy do naszego uśmiechu i staramy się, aby wyglądał on jak najbardziej „hollywoodzko” – chcemy bowiem zwracać nim na siebie swoją uwagę. Dlatego też, aby zęby były naprawdę ładne, coraz więcej osób decyduje się na założenie aparatu ortodontycznego. Można powiedzieć, że aparaty na zęby stały się modne – ich noszenie świadczy bowiem o tym, że przywiązujemy bardzo dużą wagę do zdrowia i wyglądu naszych zębów. Z takiej mody należy się tylko cieszyć – dzięki niej dbamy o swoje zdrowie. Dlatego aparat ortodontyczny jest obecnie noszony przez bardzo dużą liczbę dzieci i nastolatków, których rodzice myślą o ich przyszłości, jak i właśnie przez dorosłych, którzy chcą wyglądać lepiej i mieć zdrowe, proste zęby. Szczególne zasady higieny Noszenie aparatu ortodontycznego wiąże się jednak z koniecznością dokładnego dbania o higienę zarówno zębów, jak i całej jamy ustnej. Jest tak dlatego, że kiedy mamy na zębach aparat ortodontyczny, zdecydowanie trudniej jest dokładnie doczyścić zęby – resztki jedzenia mogą pozostawać pod aparatem. Z tego powodu, jeśli zęby nie będą myte dokładnie, zwiększy się ryzyko rozwoju ubytków. Ponadto, również na skutek pozostawania resztek jedzenia pod aparatem, niektóre osoby mogą mieć też problem z nieświeżym oddechem. U osób noszących aparat ortodontyczny przy niewłaściwej higienie jamy ustnej rośnie też ryzyko chorób dziąseł oraz odkładania się płytki nazębnej. Podczas noszenia aparatu musimy więc przywiązywać bardzo dużą wagę do higieny zarówno naszych zębów, jak i całej jamy ustnej. Czym szczotkować zęby podczas noszenia aparatu ortodontycznego? Przede wszystkim warto zadbać o specjalną szczoteczkę do zębów, którą będziemy w stanie bardzo dokładnie wyszczotkować zęby, dotrzeć w największe zakamarki i oczyścić zęby bardzo ze wszystkich, nawet tych najmniejszych resztek jedzenia. Jaką zatem szczoteczkę warto zakupić przy noszeniu aparatu ortodontycznego? Osoby noszące aparat ortodontyczny powinny pamiętać o tym, że najlepsze będą szczoteczki o miękkim włosiu. Dzięki temu szczoteczka dokładniej oczyści każdą brudną powierzchnię oraz dotrze we wszystkie miejsca. Warto też zastanowić się nad zakupem szczoteczki elektrycznej stworzonej specjalnie z myślą o osobach, które noszą aparat ortodontyczny bądź szczoteczki sonicznej, która bardzo dokładnie czyści zęby, nawet z płytki nazębnej. Dobrze też pomyśleć o zakupie szczoteczki międzyzębowej oraz jednopęczkowej. Czym różnią się od siebie te szczoteczki? Szczoteczka jednopęczkowa pozwala na delikatne wyczyszczenie każdego zęba z przyklejonym do niego zamkiem od aparatu bez ryzyka, że dojdzie do jego uszkodzenia. Szczoteczka międzyzębowa dociera natomiast do każdej, nawet najmarniejszej przestrzeni i bardzo dokładnie ją czyści. Widać zatem, że w przypadku noszenia aparatu ortodontycznego najlepiej jest zaopatrzyć się w kilka rodzajów szczoteczek i używać ich wymiennie – dzięki temu będzie wiadomo, że nasze zęby zostały na pewno bardzo dokładnie umyte i usunęliśmy z nich wszelkiego rodzaju zanieczyszczenia. Ważne jest też, aby przy noszeniu aparatu ortodontycznego szczotkować zęby zdecydowanie dłużej. Dzięki temu będziemy mieć gwarancję (jeśli jeszcze dodatkowo używamy właściwej szczoteczki do zębów), że zęby zostaną wyczyszczone dobrze i pod aparatem nie pozostaną żadne resztki jedzenia, które mogłyby się przyczyniać do psucia się zębów i odkładania się płytki nazębnej. Polecane dla Ciebie środki higieniczne, akcesoria, nić zł środki higieniczne, akcesoria, nić zł Nie tylko szczoteczka Do higieny jamy ustnej warto również używać nici dentystycznych. Najlepiej wybrać taką nić, która została stworzona specjalnie dla osób noszących aparat ortodontyczny. Dostępne są między innymi tzw. nici trzyelementowe, które zawierają zarówno sztywny koniec, jak i część puszystą. Dzięki takiej konstrukcji można nimi bez problemu wyczyścić zarówno przestrzenie międzyzębowe, jak i miejsca pod zamkami aparatu ortodontycznego, aby nie zostawały tym żadne resztki jedzenia. Pasty, płyny… Co wybrać? W czasie noszenia aparatu ortodontycznego powinniśmy również zdecydować się na zakup dobrej pasty do zębów. W specjalistycznych sklepach można zakupić nawet pasty w płynie, które zdecydowanie lepiej docierają do wszystkich zakamarków jamy ustnej niż pasty tradycyjne. Przy noszeniu aparatu ortodontycznego lepiej nie stosować żadnych płynów wybielających zęby. Dlaczego? Ponieważ zamki przyklejone do powierzchni zębów uniemożliwią substancjom czynnym preparatu wybielającego dotarcie do powierzchni szkliwa. W związku z tym, po zdjęciu aparatu, mogłyby być widoczne duże różnice w odcieniu szkliwa, co wyglądałoby bardzo nieestetycznie. Unikaj jedzenia niektórych produktów Warto pamiętać też, aby podczas noszenia aparatu ortodontycznego zadbać o właściwą dietę. Należy unikać przede wszystkim potraw klejących i słodkich – cukierków krówek czy kisielu. Takie kleiste produkty bez problemu mogą bowiem oklejać części aparatu, które będzie trudno z nich oczyścić, co z kolei może powodować odkładanie się płytki nazębnej oraz psucie zębów. Należy też unikać produktów bardzo twardych, których nagryzienie może czasami doprowadzić do uszkodzenia aparatu. Przy przestrzeganiu tych kilku prostych zasad higieny będziemy mieć gwarancję, że po zdjęciu aparatu ortodontycznego nasze zęby będą piękne, proste i zdrowe, a my będziemy się mogli nimi chwalić. Twoje sugestie Dokładamy wszelkich starań, aby podane zdjęcie i opis oferowanych produktów były aktualne, w pełni prawidłowe oraz kompletne. Jeśli widzisz błąd, poinformuj nas o tym. Zgłoś uwagi Polecane artykuły Zespół Touretta – objawy, przyczyny, leczenie Zespół Touretta to obciążająca społecznie przypadłość, która polega na niekontrolowanych tikach nerwowych, ale także werbalnych, jakie wykazuje dotknięty nią pacjent. Nieprzewidywalność tej choroby, a także nietypowość zachowań, które składają się na tiki, powoduje, że osoby z zespołem Touretta – pomimo, iż nie są upośledzone intelektualnie i mogą normalnie funkcjonować - mają problemy z adaptacją w społeczeństwie. Badanie EKG – co to jest i jak wygląda elektrokardiografia? EKG (elektrokardiografia) to zabieg diagnostyczny, który wykonywany jest w celu wykrycia ewentualnych zaburzeń pracy serca. EKG jest badaniem bezbolesnym i nieinwazyjnym, może zostać wykonane zarówno u dziecka, nawet u niemowlęcia, jak i u człowieka dorosłego. Kiedy wykonuje się badanie EKG? Jak ono przebiega? Zabiegi kosmetyczne na jesień i zimę – które wybrać? Okres jesienno-zimowy to znakomity czas na to, aby wykonać niektóre zabiegi na twarz i ciało, ponieważ części zabiegów kosmetycznych nie powinno się wykonywać wiosną i latem – nie jest wskazana ekspozycja na silne promienie słoneczne po ich wykonaniu, co jak wiadomo wiosną i latem byłoby to nieuniknione. Poza tym część zabiegów kosmetycznych lepiej jest wykonywać jesienią i zimą – w znakomity sposób przygotują one naszą twarz i ciało do nowego letniego sezonu, w którym dzięki nim od razu będziemy mogły zabłysnąć. RSV — objawy, przebieg, leczenie zakażenia wirusem RS Wirus RSV (ang. Respiratory Syncytial Virus) to wirus nabłonka oddechowego, który należy do rodziny paramyksowirusów (łac. Paramyxoviridae). Jest głównym czynnikiem etiologicznym odpowiedzialnym za rozwój ostrego zapalenia oskrzelików u najmłodszych dzieci. Paracetamol czy ibuprofen — który lek na gorączkę wybrać dla dziecka i jak go prawidłowo dawkować? Gorączka u dzieci bardzo często przysparza ogromnego problemu rodzicom. Część z nich boi się dawać dzieciom leki przeciwgorączkowe, nie wiedząc dokładnie, w jaki sposób należy je dawkować i jakie odstępy czasu należy zachować pomiędzy poszczególnymi dawkami leków. Który lek w walce z infekcją podawać dzieciom, jaka jest bezpieczna dawka ibuprofenu lub paracetamolu, która można podać maluchowi? Odpowiedzi na te pytania znajdują się w niniejszym artykule. TSH – o czym świadczy podwyższone i obniżone TSH? Wskazania do badania, normy, cena TSH (hormon tyreotropowy) jest produkowany przez przysadkę mózgową i stymuluje tarczycę do wydzielania hormonów (trójjodotyroniny – T3 oraz tyroksyny – T4). Oznaczenie poziomu TSH we krwi jest podstawowym badaniem, dzięki któremu można sprawdzić, czy tarczyca funkcjonuje prawidłowo. Co oznacza podwyższone TSH lub obniżony poziom tyreotropiny? Kaszel krtaniowy – objawy i leczenie szczekającego kaszlu u dzieci i dorosłych Kaszel krtaniowy, nazywany też kaszlem szczekającym, to charakterystyczny, uporczywy rodzaj kaszlu towarzyszący najczęściej zapaleniu krtani. Częściej pojawia się u dzieci niż u dorosłych, zazwyczaj w nocy oraz rano. Bywa, że towarzyszą mu duszności oraz świst wdechowy. Sprawdź, jakie są przyczyny kaszlu krtaniowego i jak wygląda leczenie. Wycięcie migdałków (tonsillektomia) – kiedy należy usunąć migdałki? Wycięcie migdałków podniebiennych bądź wycięcie trzeciego migdała to proste zabiegi, które mogą znacząco poprawić jakość życia oraz uchronić przed groźnymi powikłaniami, zarówno dzieci, jak i dorosłych, którzy cierpią z powodu nawracających angin. Choć decyzja o usunięciu migdałków należy do lekarza, warto sprawdzić, jakie są wskazania do przeprowadzenia zabiegu i jak wygląda rekonwalescencja. Drogie Mamy! Na co dzień troszczycie się o swoje dzieci, ale nie powinnyście zapominać również o sobie, bo przecież piękna, zadbana mama to szczęśliwa mama. A jeśli mowa o urodzie to ciekawa jestem czy wiecie jak duży wpływ na wygląd i zachowanie młodości twarzy ma prawidłowy zgryz i zdrowe zęby? Oczywiście proste, białe zęby w naturalny sposób dodają nam urody. Są naszą wizytówką i w obecnych czasach dbamy nie tylko o to, żeby były zdrowe, ale również wyglądały na jak najbardziej estetyczne. Świadomy pacjent nie chce jedynie zaplombować zęba, ale pragnie by wyglądem nie różnił się on od zdrowych zębów. Nowoczesna ortodoncja i stomatologia stały się więc częścią medycyny estetycznej. Wady zgryzu, a asymetrie i nieprawidłowe proporcje twarzy Na to czy kogoś postrzegamy jako ładnego wpływa nie tylko jakość skóry, czyli brak zmarszczek oraz jej odpowiednia jędrność i gładkość, ale również odpowiednie proporcje i symetria twarzy. Czy wiecie, że nieprawidłowy zgryz często powoduje nie tylko nieestetyczny wygląd zębów, ale co gorsze, wpływa również na budowę twarzy? Dlatego podchodząc do leczenia wady zgryzu skupiam się nie tylko na wyprostowaniu zębów, ale zwracam też uwagę na rysy twarzy, jej profil, a także na całą postawę pacjenta. Poważne wady zgryzu mają swe odzwierciedlenie w profilu. Na przykład wypukły profil, cofnięta bródka, mocno zaznaczona bruzda wargowa to wada tzw II klasy (tyłozgryz, tyłożuchwie). I odwrotnie- mocno zaznaczona i wysunięta do przodu bródka i wklęsły profil to wady tzw klasy III (przodozgryz, przodożuchwie). W wadzie klasy III taka nadmiernie rozwinięta żuchwa zaostrza rysy, twarzy podkreśla bruzdy nosowo-wargowe i powoduje, że twarz wygląda na starszą niż jest w rzeczywistości. Natomiast wady klasy II szczególnie u dzieci powiązane są często z wystającymi górnymi „jedynkami” i oddychaniem przez usta-stale otwarta buzia, język ułożony nieprawidłowo w dnie jamy ustnej i wystające siekacze także nie dodają uroku 🙂 Przykładów na to jak wady zgryzu wpływają na estetykę twarzy można wymienić wiele – zgryz otwarty powoduje, że dolny odcinek twarzy wydaje się dłuższy i nieproporcjonalny do reszty, a zgryz głęboki, że dolny odcinek twarzy jest krótszy. Zgryzy krzyżowe jednostronne manifestują się jako asymetria brody. Starcia zębowe, które są często skutkiem nieleczonej wady zgryzu lub choroby okluzyjnej powodują ze zaniża się tzw. wysokość zwarcia, a to wpływa na budowę twarzy. Jej dolny odcinek traci swą pierwotną wysokość i staje się nieproporcjonalnie krótszy. Chciałabym, abyście wiedziały, że dobry ortodonta planując leczenie, pewien dążyć do tego, aby nie tylko wyprostować zęby, ale również wpływać pozytywnie na rysy twarzy. Nie jest to jednak zawsze takie proste, ciężkie wady o podłożu szkieletowym leczone są przez skojarzenie ortodoncji i chirurgi szczękowo-twarzowej, co oznacza, że niejednokrotnie, aby poprawić wygląd twarzy trzeba się poddać operacji na jednej lub obu szczękach. Wyniki są jednak spektakularne! Parę lat temu pracowałam w jednej z bardziej znanych klinik chirurgii szczękowo-twarzowej i widywałam na kontroli przeszczęśliwych pacjentów po takim skojarzonym leczeniu. Jeśli jednak wada wymaga operacji szczękowo-twarzowej, a pacjent nie zgadza się na operację pozostaje tzw. kamuflaż ortodontyczny co oznacza , ze zgryz będzie wyleczony, ale w rysach twarzy zmiany niewielkie. U dzieci, ponieważ znajdują się jeszcze w fazie wzrostu i rozwoju wady o podłożu nieprawidłowości szkieletowych są możliwe do wyleczenia, gdyż odpowiednim leczeniem i aparatami możemy działać ortopedycznie i zmieniać kierunek wzrostu szczęk. Braki w uzębieniu, a wygląd twarzy Na wygląd twarzy bardzo istotnie wpływają też braki w uzębieniu! Co prawda utraty tylnych zębów – szóstek czy siódemek nie widać, ale powodują również wiele innych strat. Nie dość, że stają się przyczyną zaburzeń w okluzji, a co za tym idzie starć zębów, bólów stawów skroniowo-żuchwowych, bólów głowy, karku czy nawet pleców, to sprawiają również, że naturalne podparcie dla policzków, jakim są pełne łuki zębowe, po prostu zostaje zachwiane. Wpływa to niestety negatywnie na wygląd twarzy. Skutki utraty pojedynczego, tylnego zęba, rys. Jak to możliwe? Na to, czy odbieramy kogoś jako młodego, wpływa nie tylko gładkość skóry, ale również odpowiedni kształt twarzy. Kości szczęk i zęby są podporą dla warg, ust i policzków. Skóra z wiekiem zaczyna wiotczeć i opadać. Dzieje się tak dlatego, że przemodelowują się kości twarzoczaszki i zanikają mięśnie oraz podskórna tkanka tłuszczowa. Jeśli dodatkowo zabraknie tylnych zębów spowoduje to, że policzki będą się bardziej zapadać i skóry będzie na niej „za dużo”, a jej nadmiar wskutek grawitacji zacznie opadać tworząc obwisłe i zapadnięte policzki, bruzdy i tzw. „chomiki”. W efekcie postarza to bardzo wygląd twarzy. Jeśli chcecie więcej poczytać o starzeniu się twarzy zapraszam na blog mojego męża. Tu jest bardzo ciekawy artykuł na ten temat 🙂 Zwlekając z uzupełnieniem braków zębowych twarz z wiekiem będzie wyglądała coraz bardziej niekorzystnie i może dochodzić do tworzenia się wady zgryzu, ponieważ zęby sąsiadujące z luką przechylają i przesuwają się w stronę brakującego zęba, a dodatkowo ząb przeciwstawny naturalnie dążąc do kontaktu będzie powoli wysuwał się z kości. Nieprawidłowe ustawienie zębów przednich takie jak stłoczenia lub przechylenie do wewnątrz jamy ustnej będą też mieć swoje odzwierciedlenie w wyglądzie ust. Mogą one wydawać się mniej pełne, a kąciki ust opadające . wpływ uzębienia na kształt twarzy, rys. Jak widzicie zmiany w uzębieniu mogą znacząco wpływać na estetykę twarzy i poprawić jej atrakcyjność. I nie chodzi tu tylko o poprawę wyglądu samego uśmiechu, ale całej twarzy, a także zdrowia. Dlatego zachęcam, aby leczenie stomatologiczne i ortodontyczne stały się dla Was nieodzownym elementem dbania o swój wygląd.

jak powinny wyglądać zęby po zdjęciu aparatu